GriekenlandNatuur en historie in Noord-Griekenland

„Ja dáár. Twee, nee drie, nee vier… vijf… zes!” Ik ben net te laat met mijn camera. De dolfijnen vlakbij de boot duiken al weer onder. Vanuit de stad Preveza zijn we naar de Golf van Amvrakikos gevaren, een binnenzee die via een smalle opening verbonden is met de Ionische zee. Er huizen een honderdtal dolfijnen en de kans dat je ze ziet is nog net geen 100%, zegt de 21-jarige kapitein Dimitris Giovanos.

Perfecte vakantiedag

We worden niet teleurgesteld, ze lijken zelfs steeds dichterbij te komen, en als er ook nog een zeeschildpad even komt buurten, zijn we helemaal blij. Zonnetje - graad of 25, zacht Grieks muziekje, een loom wiegende boot, een duik in het blauwe water en een lunch die door Dimitris’ moeder Vaya is klaargemaakt: het is het recept voor een perfecte vakantiedag.

https://amvrakikoscruises.gr

Preveza: bijzonder stadje

De meeste mensen vliegen naar Preveza om vandaar snel verder te gaan naar het eiland Lefkas. Het circa 25.000 zielen tellende havenstadje zelf is vrij onbekend (behalve onder botenbezitters - er zijn zelfs vier marina’s). Onterecht, want het heeft een leuke oude en authentieke kern, merken we als we een stadswandeling maken. De stad is gesticht in de 11e eeuw, en is onder Byzantijnse, Venetiaanse en Ottomaanse heerschappij geweest.

De bazaar en het strand

Het leukste zijn de sokkackia, de smalle straatjes in de Seytan Pazar - ooit een echte bazaar met winkeltjes, nu vooral een aaneenschakeling van restaurantjes en barretjes. En de stad claimt het langste zandstrand van Europa te hebben, het 27 kilometer lange Monolithi strand. Je kan je afvragen of dat waar is, maar je kan er in ieder geval fijn zwemmen en heel mooi de zon in de zee zien zakken.

https://www.visitpreveza.gr

Mythologische rivier

Na Preveza rijden we langs de kust van de Ionische zee naar het noorden. We kruizen bij het plaatsje Ammoudia de Acheron, een rivier uit de Griekse mythologie. De ‘rivier van het leed’ was een van de rivieren van de onderwereld. Charon, de veerman, moest de schimmen van de doden hier overheen brengen. Tegenwoordig is het vooral populair om over de Acheron naar de kust te suppen of te kayakken, te vissen en te genieten van het beschermde natuurgebied.

https://acheronkayak.gr

Schattig Parga

De kustweg gaat door steeds rotsachtiger en groener gebied. Af en toe zien we een leuk baaitje, en na een uurtje draaien we de hoofdweg af richting Parga, een schattig klein stadje genesteld tegen een berghelling. Er zijn kleurige huisjes, smalle steile straatjes, leuke winkels, stranden, een wandelpromenade met restaurants en barretjes, en een haven waar je boottochtjes naar grotten of naar de eilanden Paxos en Antipaxos kan boeken.

Burcht en kasteel

Maar alles is kleinschalig en gemoedelijk. Belangrijkste trekpleister is de ruïne van een Venetiaanse burcht hoog op een schiereiland tussen Parga en het strand van Valtos. Het is even een klim, maar dan heb je ook een prachtig uitzicht rondom. Er wordt niets uitgelegd, dus laat lekker je fantasie gaan als je over de ruïne klautert. Andere bezienswaardigheid is het vijf kilometer verderop hoog gelegen kasteel van de Turks-Albanese commandant Ali Pasha in Anthousa.  

https://parga.gr/en/

Adembenemend Geopark

Dan verlaten we de kust en gaan we naar het geopark Vikos - Aoos, helemaal in het noorden, tegen Albanië aan. Het is een adembenemend wild gebied, met meren en rivieren, bossen en ruige berg na berg na berg - er lijkt geen einde aan te komen. Ze focussen zich hier tegenwoordig op het actieve toerisme. Je kan wandelen, hiken, klimmen, mountainbiken, paardrijden, kanoën of raften, paragilden, vliegvissen, er is een via ferrata, er zijn thermale bronnen en je kan er zelfs skiën.  

check: https://vikosaoosgeopark.com/?lang=en - bikewise.gr - dotravel.gr - https://www.facebook.com/nolimits.rafting/ - https://www.facebook.com/MountainVein

Iconische brug

In het hart van het geopark ligt het stadje Konitsa, met aan de rand daarvan de grootste stenen brug van de Balkan. Gebouwd in 1870, één grote boog van bijna 40 meter breed en ruim 20 meter hoog, en bovenop een voetpad van misschien 2 meter - dat kan enige hoogtevrees opleveren. De brug overspant de rivier Aoos, in Albanië Vjosa geheten, en dit is het startpunt voor een prachtige wandeling van een kilometer of vijf door een kloof naar het 16e eeuwse klooster Stomio.

Prachtig Konitsa

Het centrum van Konitsa is gewoon een plaatje. Het is niet groot, maar het is op 600 meter hoogte zó knus tegen een berg genesteld en het heeft zúlke mooie vergezichten. Er is een plein, wat oude straatjes, een wat hoger gelegen kathedraal en precies genoeg restaurantjes en koffietentjes. De sfeer is een bijzondere mix tussen Balkan en mediterraan. Je kan niet anders dan er op slag verliefd op worden. 

Het Griekse leven

Na een wandeling door steile straatjes langs oude, vaak vervallen huizen die belangrijk waren in de geschiedenis van de stad, drink ik bij café Nektar nog net in de schaduw van een lage muur een kopje koffie. Meteen beginnen de buren me van alles te vragen. Ik zie een vrouwtje haar stoepje bezemen, een in het zwart gehulde priester loopt langs. Hier wil ik eigenlijk nog wel een paar uur stilletjes blijven zitten en het Griekse leven voorbij zien komen.