FrankrijkBretagne: wandelen in ongerept en mysterieus Frankrijk

Aan de Côte de Granit Rose wandel je langs de oceaan in een prachtig rotslandschap, inderdaad van roze-achtig graniet, lang geleden ontstaan door smeltende gletsjers. Het lijkt wel alsof reuzen hier een potje hebben gekegeld en zijn vergeten op te ruimen. De mogelijkheid tot klauteren over de rotsen maakt het ook leuk voor kinderen. Het pad is onderdeel van het Sentier des Douaniers, ooit aangelegd om de kust te beschermen tegen smokkelaars en nu een van Frankrijks meest iconische lange afstandswandelpaden. Je kunt dus ook een tocht van meerdere dagen maken.

Wandelen in ongerept Bretagne

Wij deden de route langs Ploumamac’h via la Clarté van 9 kilometer maar er zijn ook kortere routes; voor elk wat wils. De bewegwijzering is met gele verf aangebracht op bomen en lantaarnpalen, het is af en toe echt spoorzoeken. Wij begonnen met een kop koffie en een croissantje bij de plaatselijke bar-tabac en wandelden naar de haven van Ploumanac’h voor lunch. Daarna begint het echte werk!


Authentiek in Frankrijk

Wie houdt van wandelen over ruige kustpaden wordt in Bretagne op zijn wenken bediend. Aan de zuidkust liepen we een prachtige route van ruim 7 kilometer langs de kust en de Anse van Doëlan. De zuidkust van Bretagne grossiert in anses: inhammen in zee die droogvallen bij eb en waar een rivier in uitmondt. Vaak vind je bij zo’n anse een authentiek havenplaatsje met leuke crêperietjes en restaurantje

Drie vrienden in Bretagne

Zo ook bij de anse van Doëlan. Ga bijvoorbeeld naar Le Trois-Mâts, eigendom van drie vrienden en voorzien van een heerlijk terras tegen de rotsen met uitzicht over de Anse. Je kunt deze wandelroute naar believen uitbreiden met meer kustpad – ook hier loopt de lange afstandswandelroute nr. 34 ofwel het Sentier des Douaniers.

Het lijkt wel alsof reuzen een potje hebben gekegeld...

Mysterieus bos...

Het bos van Huelgoat is de bron van veel Keltische legenden en als je er doorheen loopt begrijp je direct waarom. Het is donker, mysterieus en ligt vol met bizar gevormde rotsblokken. Volgens de legende vroeg de reus Gargantua, hongerig van zijn wandeling, de bosbewoners wat te eten. Het enige dat ze hem gaven was een zwarte boekweitpap. In zijn woede om zoveel ongastvrijheid begon hij met rotsblokken te smijten en die liggen er nog steeds.

Een 'bevende rots' in Frankrijk

Ga zeker even kijken bij de Roche Tremblante (bevende rots). Deze meer dan 100 ton wegende steen kun je in beweging brengen… als je tenminste precies weet waar en hoe je er tegenaan moet duwen! Geniet bij de Crêperie de la Roche Tremblante van een typisch Bretonse crêpe of doe dit onderweg in Carhaix bij Ty Gwechall. Die laatste kun je het beste even bellen van tevoren, meer mensen hebben in de gaten dat dit een bijzonder tentje is. Als je dan toch in Carhaix bent: neem even de tijd voor het middeleeuwse centrum - zo zit de plaatselijke VVV in een pand uit de zestiende eeuw - en bezoek het centre d’interpretation over Vorgium: Carhaix in de Romeinse tijd. 

Mooie rivier in Bretagne

In het dorp Le Faouët kun je niet om de karakteristieke zestiende eeuwse markthallen Les Halles heen. Le Faouët was van oudsher een regionaal centrum voor de handel in koeien en paarden. Les Halles is tegenwoordig ook het startpunt van Les Chapelles au Fauoet – circuit no 3, een wandeling van ruim 10 kilometer. Je loopt een flink stuk door het bos langs de rivier de Ellé waar je, afhankelijk van het seizoen en (dus) de waterstand, niet uitgekeken raakt op het bulderende water dat zich tussen de rotsen door stort of over de rotsen springend de kleine eilandjes in de rivier kunt bereiken.

Mysterieuze plek voor een kapel

Ook voert de wandeling langs de vijftiende eeuwse kapel van Sainte Barbe. Het ligt op een magische maar wel vreemde plek voor een kerk, namelijk halverwege een steile helling middenin het bos. Hoe dat zo is gekomen? De edelman Jean de Toulbodou werd in 1489 tijdens de jacht op deze plek overvallen door een hevige onweersbui. Overal om hem heen sloeg de bliksem in. Hij bad tot Sainte Barbe, de heilige die destijds belast was met de bescherming tegen vuur en bliksem. Hij beloofde in zijn gebeden dat als hij ongedeerd zou blijven, hij ter ere van de beschermheilige op deze plek een kapel zou bouwen. Aldus geschiedde.

Lekker eten na je wandeling 

Na je wandeling eet je lekkere crêpes bij Sarassine in Le Faouët. Of rijd naar Langonnet voor la Ferme de la Haye; een biologisch restaurantje (beperkt geopend, check even van tevoren) met chambres d’hotes.