RwandaPrachtige rondreis door Rwanda (1)

De allereerste dag van mijn bezoek hakt er direct in. We bezoeken het genocide memorial in hoofdstad Kigali. Een geschiedenis van dit kleine Oost-Afrikaanse land waar je niet aan ontkomt. Een volkerenmoord in 1994 die er in het kort op neerkomt dat in een periode van 100 dagen bijna een miljoen Tutsi's en gematigd Hutu's door Hutu-rebellen werden gedood. Een slachtpartij die voornamelijk met machetes werd uitgevoerd. In het memorial, waar alleen al zo'n 250.000 doden begraven liggen, stuit je op de huiveringwekkende verhalen van overlevers en sta je in de tentoonstelling oog in oog met beelden die niets aan de verbeelding overlaten (meer lezen over deze vreselijke genocide klik dan hier). 

Een land vol wezen...

Door alle moordpartijen bleven er 300.000 wezen in het land over. Ook onze chauffeur verklapt in de loop van de week dat zijn ouders zijn vermoord en hij zich als klein jochie schuilhield in de kerk en later de jungle. Het is, op papier, een belediging en 'illegaal' om elkaar nog als Hutu of Tutsi te onderscheiden, maar hoewel het niet hardop wordt gezegd zou dat in de praktijk soms nog steeds niet zo zijn. 

De drukke hoofdstad van Rwanda

Hoofdstad Kigali zelf is een drukke moderne Afrikaanse metropool. De stad is op en rond een aantal imposante heuvels gebouwd en telt zo'n 1,6 miljoen inwoners. Het voornaamste vervoersmiddel is een scooter/motor, daarvan krioelen er duizenden door de stad. Het blijken taxi's te zijn, een goedkope manier van transport voor de vele inwoners die zich zelf geen vervoer kunnen veroorloven. Het is druk op straat, waar je ook kijkt. Winkeltjes bepalen het straatbeeld, van kleding, schoenen, kapperszaken tot bijouterie. 

Bezoek de overdekte markt!

Niet te missen is natuurlijk de lokale markt, Kimironko. Een overdekt enorm complex met smalle gangen waar honderden verkopers hun waren aanprijzen. In de wirwar van steegjes ben je zo oriëntatie kwijt, ook omdat elke verkoper je aanklampt. Alles is er te koop, letterlijk. Een heerlijke chaos dus, waar je je ogen uitkijkt. 

Nog meer Rwanda! 

Binnenkort vind je hier op deze site het laatste deel van mijn reis door Rwanda. 

Maar lees ook 

alles over mijn ontmoeting met de berggorilla's en dat verhaal vind je hier!

En dit is de link naar het tweede verhaal over mijn rondreis!

Op pad...

Al snel trekken we het land in. We hebben veel op de rol staan voor ons bezoek van een dikke week. Dat doen we in een safariwagen, die mijn Nederlandse reisgenoot Jos en ik delen met twee Duitse journalisten Marc en Wibke en onze chauffeur/gids Nshuti. De laatste zit op hete kolen, want zijn vrouw is hoogzwanger en zal tijdens onze week bevallen. Hij kan er niet bij zijn, want geld verdienen is prio 1 in dit land. 

Lopen en fietsen in Rwanda

We rijden naar Niyanza. De doorgaande wegen zijn top. Het is ook buiten de stad druk op en langs de weg. In een land met een oppervlakte zo groot als iets meer dan de helft van ons land en bijna 13 miljoen inwoners is dat niet gek. Overigens is de drukte niet eens zozeer met auto's, want dat kunnen velen zich niet veroorloven. De fiets en de benenwagen zijn de voornaamste vervoersmiddelen. Overal lopen mensen langs de weg, soms met enorme vrachten op het hoofd en ook de fietsen zijn volgepakt met hout, jerrycans met vloeistof, kistjes vol goederen, trossen bananen of ze fungeren als taxi. Een enorme uitdaging in het land van de Duizend Heuvels, want vlak is het er nooit. Dus duwen bergop en als een razende naar beneden. 

Koffiestop

Als we een korte koffiestop maken we onderweg bij een roadcafeetje zijn we direct een bezienswaardigheid. Tientallen niet schoolgaande kids (er zijn twee shifts in Rwanda, de ene helft gaat in de morgen, en de rest in de middag) duiken op bij het overigens hypermoderne koffietentje. Een grotere tegenstelling met het armoedige huisje aan de overkant is er niet. 

Landschap Rwanda: Bob Ross is er niks bij...

Ook op het ‘platteland’ met uitbundige rijstvelden en theeplantages is nog steeds druk. De doorkijkjes die je onderweg krijgt op het landschap zijn schitterend door alle heuvels. Dit is Bob Ross in het kwadraat! 

Het paleis van de koning

Onze bestemming is historisch: het Paleis van de koning in Nyanza. Het museum bestaat uit een aantal herbouwde traditionele hutten, naast een afzichtelijk stenen 'paleis', dat koning Mutara in 1932 door Belgische arbeiders liet bouwen en destijds moest doorgaan voor een modern Royal Palace. In de grote traditionele hut is het enorme (king size) bed voor z’n vele vrouwen de blikvanger. Ook is er een aantal kleinere hutten waar melk en boter uitsluitend voor de koninklijke familie werd bereid, waar eten werd klaargemaakt en, de belangrijkste, de bierhut (geen grap) van de koninklijke bananen-bierbrouwer! Ook weer uitsluitend voor de koning en familie. 

Schitterende koeien!

Achter de percelen verbleven de Inyambo; schoonheden van koeien met hoorns die wel twee meter lang kunnen zijn. Het ras was voor de koning van levensbelang en hij showde ermee. Ze werden ook nooit geslacht, want heilig en hoe meer je er had hoe beter. Toch werden ze nooit geteld, want dan wist iedereen hoe rijk je eigenlijk was. Het museum is een prima stop voor je op weg gaat naar het Nyungwe National Park; ook mijn volgende bestemming. 

Het regent in het regenwoud

Na weer een dikke twee uur rijden wordt het een heel stuk rustiger. Het groen rukt op, er zijn minder huizen en minder mensen. En het begint te regenen, nee, hozen! Het regenwoud doet haar naam eer aan! De bergwanden zitten vol theeplantages. Inmiddels rijden we op dik 2300 meter hoogte en het is fris buiten. Het regenwoud strekt zich eindeloos uit en door de vele bergen en dalen en de witte damp vanuit de diepte is het betoverend mooi. 

Wiebelende hangbrug

De hike naar de Canopy Walk in het Nyungwe Forest National Park is spectaculair. Niet zozeer het spekgladde bochtige pad door de jungle naar beneden, maar de Canopy Walk zelf boezemt behoorlijk wat angst in. Een korte hangbrug brengt je naar de 160 meter lange wiebelige, onheilspellend krakende en golvende hangbrug. Dik 70 meter boven het regenwoud balanceer je je een weg naar de overkant, waarbij het verrekte lastig is van het bijzondere uitzicht te genieten. Eenmaal veilig over begin je aan de weg terug en die is op 2500 meter bergop behoorlijk inspannend. Vooral als het opnieuw begint te stortregenen… 

Verstappen in Rwanda

Moe, zompig, maar voldaan bemannen we de Land Cruisers, die direct beslaan van zoveel vochtigheid. Het hotel en een warme douche lonkt, maar dat is nog twee uur rijden op stikdonkere bergwegen en een chauffeur die als een Max Verstappen de kortste route in elke bocht neemt, linksom of rechtsom, al dan niet met zicht op tegenliggers… 

Logeren aan het meer

Het grote Mantis Kivu Marina Bay Hotel in Cyangugu ligt aan het Kivu-meer, een van de meren in het Grote Merengebied van Afrika. Met een lengte van 89 kilometer, een oppervlakte van 2700 vierkante kilometer en een diepte van 480 meter is het een van de veertien diepste meren ter wereld. Aan de overkant van het meer ligt Congo. Daar wonen aan de oever opeengepakt 1,5 miljoen mensen en zijn er regelmatig onlusten, zo horen we. 

Overal militairen

Aan de Rwandese kant is het vlakbij het nationale park en wonen er maar zo’n 60.000. Nog steeds komen extremisten die destijds de vervolging na de genocide ontsnapten door naar Congo te vluchten, de grens over (lees: het meer) om onrust te stoken. Dat verklaart de zwaarbewapende soldaten die we overal langs de wegen in het regenwoud te voet zien patrouilleren! Alhoewel onze organisatoren en gidsen het zelf liever niet zo benoemen. Zij houden het simpelweg op 'parkwachters'…

Fietsende avonturiers in Rwanda

Als we ons de volgende ochtend opmaken om Colobus-aapjes te gaan spotten aan de rand van het regenwoud, wachten we bij het visiter centre op onze gids. Plotseling duiken er twee zwaarbepakte fietsers op en ja hoor: het zijn Nederlanders! Zorgautomatiseringsmedewerker Ewout Kramer (49) en Marleen van den Broek (46, vastgoedontwikkelaar) uit Amsterdam brengen hun huwelijksreis in Rwanda door en fietsen in zo'n drieeneenhalve week het hele land door. Bekijk hieronder het interviewtje dat ik met ze had over hun trip!