ItaliëEggental: betoverend paradijs

Als we na een heerlijke wandeling bij de Karersee (Italiaans: Lago di Carezza - vanwege de geschiedenis is de regio tweetalig) aankomen, krijgen we zowat een cultuurschok: wat een drukte! Het smaragdgroene meer, op zo’n 1500 meter, is een toeristische hotspot. In het hoogseizoen staat er een verkeersagent om te voorkomen dat mensen even bij de bushalte parkeren om snel-snel een foto te maken.

Schitterend meer

En inderdaad: het is wonderschoon. Je kan er in 20 minuten omheen lopen, erin zwemmen mag niet. Het wordt ook wel het Regenboogmeer genoemd: volgens de legende was er eens een verliefde tovenaar die een regenboog bouwde voor een meermin en hem uit woede in het meer smeet omdat hij haar niet kon krijgen.

Er is veel meer in het Eggental

„Je moet echt niet alleen voor het meer komen, er is zoveel meer moois hier”, benadrukt onze gids Stephanie. In het dal (vanaf zo’n 820 meter hoogte) zijn verstilde dorpjes, kronkelweggetjes, bossen, bergweides, watervallen, boerderijen en hutten. Het is een paradijs voor wandelaars en fietsers, met meer dan 500 kilometer aan gemarkeerde wandelingen en 600 kilometer aan mountainbike routes.

De bergen rond het Eggental

Het dal wordt begrensd door het Latemar-massief (2842 meter) en de Rosengarten (Catanaccio). Ook weer volgens de legende woonde daar eens een verliefde koning die een prinses ontvoerde en een prachtige rozentuin voor haar aanlegde. Zij ontsnapte en door zijn vloek gloeien de bergen alleen nog bij zonsopkomst en -ondergang roze op, het Alpenglühen.

Genieten van prachtige wandeling

De hoogste toppen van de Rosengarten zijn rond de 3000 meter, maar zo hoog komen wij niet. We beginnen onze wandeling naar het meer bij de Karerpass op 1752 meter hoogte. Wij doen het rustig aan. We stijgen een klein beetje, dalen een beetje, genieten van de pure lucht, het zonnetje en de vergezichten, kijken naar de besneeuwde bergtoppen, luisteren naar de vogels, de insecten en de koeienbellen en snuiven de geur van de bomen, het gras en de bloemen diep in. Dit kun je úren volhouden.

Mindfulness in het Eggental

Dat was even wat anders dan een dag eerder. Toen begonnen we in een dichte mist aan een mindful wandeling met psycholoog Thomas Bernagozzi. Hij heeft op de Ochsenweide op de berg Golfrion, op 1872 meter hoogte, een parcours uitgezet met 18 mindful oefeningen om het hier en nu beter te ervaren. Je kan iedere dinsdag met hem mee, of aan de hand van de gratis app de wandeling zelf volgen. Terwijl we door de mist in de hoogte wat sneeuw zien, doen we onder meer een ademhalingsoefening, een oefening om geuren te onderscheiden en eentje om de situatie te accepteren zoals die is - heel toepasselijk want het begint aardig te regenen.   

obereggen.com/en/mindfullatemar

Honinglikeur...

Even later bezochten we bij het plaatsje Eggen (Ega) de Oberkorerhof van Lukas Schmittner. Hij werkt op een wijnboerderij maar als hobby houdt hij bijen en maakt hij samen met zijn vrouw Jitka Mahdalikova likeur van de honing die de bijen produceren; ze hebben er al diverse prijzen mee gewonnen.

Heb respect voor de bijen

„Vijf jaar geleden erfde ik de boerderij van mijn vader. Mijn droom was altijd al een eigen eiland te creëren en te leven zonder de wereld te vernietigen. We maken alles zelf.” We krijgen diverse honingsoorten te proeven en leren alles over het leven van bijen. „Voor één kilo honing moet een bij 80.000 kilometer vliegen en 5 miljoen bloemen bezoeken, dus denk met respect aan de bijen als je honing eet”, zegt Lukas wat streng. 

oberkorerhof.com

De vergeten groentes van het Eggental

Ook Michael Pfeifer van de bij Deutschnofen gelegen Eisathhof blies de boerderij van zijn vader nieuw leven in. Hij verbouwt bijzondere en deels vergeten groentes en kruiden, zo’n 650 rassen - waarvan alleen al 120 soorten tomaten, voor de lokale horeca. „We oogsten het ’s morgens en ’s avonds ligt het op het bord in acht hotels en een pizzeria hier in de omgeving”, vertelt Pfeifer terwijl hij ons Siberische bessen laat proeven. Hij gebruikt geen pesticiden en chemicaliën, maar werkt volgens een uitgebalanceerd ecologisch en duurzaam systeem. Hij krijgt hulp van vrijwilligers over de hele wereld via Wwoofing (WWOOF staat voor willing workers on organic farms). 

www.facebook.com/eisathhof

De brouwer doet alles zelf

Constanze en Jochen Bauder van de aan de andere kant van Deutschnofen gelegen kleine biologische bierbrouwerij en ‘biertankstelle’ Nopp zijn relatieve nieuwkomers; ze komen oorspronkelijk uit de buurt van Frankfurt en wilden het roer helemaal omgooien. Dit jaar bestaat de brouwerij vijf jaar. Jochen: „We zijn praktisch helemaal zelfvoorzienend. We verbouwen onze eigen mout en hop, alleen de gist moeten we kopen. Het water komt uit onze eigen bron en de energie van zonnepanelen; we hebben wat schapen voor het vlees en de wol, verbouwen onze eigen groenten en verder wordt er van alles geruild met de boeren in de omgeving.” 

www.nopphof.eu

Bolzano: piazza, dom, markt en de ijsman

Op de laatste dag van onze trip gaan we een middagje naar regiohoofdstad Bolzano (Bozen). Een leuke stad met smalle straatjes, een piazza, een dom, een groente- en fruitmarkt en heel veel terrasjes. We ontmoeten er de oudste inwoner van de regio: ijsman Ötzi. Die liep meer dan 5300 jaar geleden over een gletsjer, werd gedood en in 1991 vonden wandelaars hem bij toeval. Er is een museum aan hem gewijd. De reiziger uit de Bronstijd ligt er in een geacclimatiseerde ruimte en door een raam kan je een blik op hem werpen. Hoe zou het Eggental er in zíjn tijd hebben uitgezien?     

www.iceman.it