NederlandHet is altijd fijn op Curacao

Niets lekkerder dan een Hollandse winter, een koud voorjaar, een verregende zomer of een grauw najaar even uit je botten te halen met wat tropische zon. Curaçao is daar bij uitstek geschikt voor. Ga maar na: we vertrokken uit het Amsterdamse toen het sneeuwde en landden er weer in de stromende regen. Maar in die tussenliggende tien dagen hadden we toevallig wel een lekkere hartverwarmende 28 graden, volop zon ook en een lekker briesje.

Uitzicht op zee

Om het eens anders te doen, huurden we dit keer een appartement in de wijk Piscadera. Helemaal top, op de bovenste verdieping van een vier etages tellende flat in een ommuurd resort (Royal Palm Resort) met uitzicht op slechts wat lagere gebouwen voor ons en het strand en de zee. Autootje erbij en verkennen maar!

Een drankje bij Cathy

Voor ons eerste uitje konden we de auto nog laten staan. Want letterlijk recht voor de deur van de security waar je het resort afrijdt, ligt Parasasa. Een heerlijk openbaar strandje, naast het afgesloten strand van het Marriott Hotel. Dus tref je hier voornamelijk locals. De picknicktafels met parasols en het prachtig kleurrijk beschilderde huisje erbij trok direct onze aandacht. Het wordt gerund door goedlachse Cathy. Bij haar Parasasa Beach House, zoals ze het noemt, kun je terecht voor een gekoeld blikje frisdrank of flesje bier, zakje chips of andere snacks en soms zelfs een soepje of iets anders dat ze zelf maakt. Een vrolijke Curaçaose die het heerlijk vindt als je haar met een bezoekje vereert. 

Pietermaai steeds leuker

Tijdens ons vorige bezoek bleek Pietermaai aan een ongekende opmars bezig. Nou, dat is nog steeds zo. Steeds meer toffe gelegenheden zijn er bij gekomen tussen alle 'gouwe ouwen'. De voormalige donkere buurt waar toen prostitutie en drugsgebruik de boventoon voerde, wordt steeds leuker en mooier. 

Hemelse smaken...

Neem Mosa/Caña aan de bekende Penstraat, waar inmiddels tal van fijne restaurants te vinden zijn. Die moet je gewoon even meepakken. Het is een samenwerkingsverband tussen een bar (Caña) voor de cocktails en het restaurant Mosa. Het concept is shared dining, alweer volledig achterhaald vind ik persoonlijk, maar de smaken die daar op tafel worden getoverd zijn hemels. En hotelloo en medewerker Floris, die besloot de covid-ellende in 2021 te ontvluchten en nu dus alweer een paar jaar op Curaçao woont, kon ons van tal van prima tips voorzien.

Caribische Loetje

Zoals De Heeren @ Sea (Pietermaai 104), aan het water en een soort Caribische Loetje. Nultwintig (Penstraat 300, Landhuis De Goede Hoop) kenden we al. Ooit een dependance van de Amsterdamse sterrentent 212, maar na verschil van inzicht tussen de Amsterdamse en Curaçaose ondernemers nu een door locals gerund etablissement. We besloten het deze keer links te laten liggen omdat we de Jonnie Boer-optie wilden lichten, maar daarover later meer. 

Thuis bij Maira

Zelf pakten we nog een ontbijtje mee bij Maira’s Kitchen in Otrobanda (Hoogstraat 24). "Je moet je hier thuisvoelen", vindt de eigenaresse en dat gevoel geeft ze ons nu al zo'n vier jaar. Ze serveren er ontbijt, lunch en diner, de bediening is lekker Curacao’s, dus neem de tijd. Eenvoudig, smakelijk en heerlijk om even zonder poespas te ontspannen samen. 

Weinig uitdaging

We hebben na een vorig bezoek toch ook Karakter weer even voor de lunch bezocht. Je zit er mooi hoor, zo op dat fijne witte strand en aan die knetterblauwe zee op het luxe Coral Estate in St. Marie. Maar de kaart met gerechtjes als carpaccio, een burger, vitello tonato of nacho's biedt niet echt een uitdaging.

De Visserij: altijd een hit

Nee, als je het dan toch simpel wilt ga je naar De Visserij, altijd een hit dit heerlijk eigenwijze maar superleuke restaurant in Piscadera. Maar vier dagen per week geopend (van vrijdag tot maandag van 12.00 tot 21.00 uur) en je eten bestel je bij een luikje waar op schoolborden de vers gevangen vis staat aangegeven. Je rekent af, krijgt een houten blok met nummer mee, bestelt bij een ander luik je drank en neemt plaats aan een van de picknicktafels en op enig moment komt al jouw eten in een keer in plastic mandjes op tafel. Hier eten de locals, zo kwamen we er ook onze Nederlandse autoverhuurder met z'n gezin tegen, een half cruiseschip met Amerikanen en meer. Dus reken ook op een wachtrij want reserveren kan niet. Maar oh, wat is het iedere keer toch weer een feestje. 

Leguanen voeren

Een fijne lunch troffen we bij The Pen van het Avila Beach Resort. Hier zit je ook mooi en word je uitstekend bediend. Weliswaar ook niet echt een uitdagende kaart, maar uitstekend eten. Dat troffen we ook bij Kokomo Beach. Groot en druk; we kregen een tafeltje bij de voederplaats van de leguanen. Enorme beesten die naast het houten terras op de aanpalende rotsen verblijven en regelmatig iets toegeworpen krijgen. Op zich leuk, behalve als je een groepje eters hebt die vanaf een metertje of tien afstand om de haverklap iets proberen langs jouw tafeltje te gooien. Hallooooo, wij zitten hier ook! Toch maar even wat van gezegd... 

Fijne landhuizen

We houden er wel van om te gaan toeren en daarbij wat Landhuizen aan te doen. De voormalige plantagehouders-optrekjes worden steeds vaker opgekocht en opgeknapt en doen dienst als boutiquehotel, museum en/of restaurant. En mooie namen hebben ze ook, zoals Landhuis Dokterstuin of Landhuis Pannekoek. Aan de Santa Martha Baai lunchten we bij het boetiekhotelletje Landhuis Klein Santa Martha. Als je Soto binnenrijdt is het net even van de weg af op een heuvel met uitzicht op voornoemde baai. Een fijn terras met talloze scharrelende leguaantjes, hagedisjes en Suikerdiefjes en absoluut de moeite waard voor een stop. 

Kura Hulanda

De wijk Otrobanda in Willemstad doorkruisend kwamen we bij Kura Hulanda Village terecht. Deze wijk die zich uitstrekt van de St. Annabaai tot aan de hoofdwegen van Otrobanda ontstond al begin 1700. In de 19e eeuw werd het echt een woonwijk met prachtige huizen en momenteel wordt de wijk totaal in ere hersteld. Alles wordt schitterend opgeknapt, er is ruimte voor winkeltjes, er is een museum, hotel, horeca en diverse culturele locaties. Heel leuk om te ontdekken! 

Rustige baaitjes

Op zoek naar fijne rustige baaitjes kun je je hart ophalen. Het stikt ervan. Je kunt er voor kiezen om (betaald) bij een resort een dagje te liggen, maar er zijn genoeg openbare strandjes waar je toch ook een bedje kunt huren en uitstekend een dagje kunt zonnen. We herinnerden ons nog Playa Lagun van een vorige keer, maar deze keer reden we een uurtje westwaarts om bij Kleine Knip een paar uur te zonnen. Toevallig kwam de Nederlands Caribische kustwachtdefensie er met een fikse groep nieuwe vrouwelijke rekruten sporten, dus echt rustig was het nu ook weer niet, maar in de regel zijn er maar zo'n twintig dubbele bedjes en that's it. 

Genoeg sportiefs te doen

Sowieso is het voor watersporters een heerlijk eiland. Hou je van duiken of snorkelen, dan kun je je hart ophalen. Er zijn allerlei wandeltrails op prachtige plekken en voor de golfers is er de schitterende door de beroemde golfarchitect Pete Dye ontworpen Old Quarry of Blue Bay Golf op het gelijknamige resort. En dan is er nog de 9-holes Curaçao Golf and Squash Club. 

Mooi zitten bij Jonnie Boer

We sloten ons bezoek af bij Brass Boer op het enorme Blue Bay-resort. Jonnie Boer die we natuurlijk met zijn vrouw Therese kennen van zijn multi-sterrenrestaurant De Librije in Zwolle, heeft inmiddels zijn vleugels aardig uitgeslagen. Zo zitten er nu vier zaken in Zwolle (naast De Librije ook een Brass Boer, Bar Senang en Brasserie Janssen) en op Bonaire vind je er drie (Boertiek, Senang Bonaire en Brass Boer). En nu dus ook op Curaçao! Fine dining waarbij de smaken nog iets meer moeten worden gefinetuned, vonden we. Maar wel mooi zitten aan zee en zeer verzorgd dineren.

Heerlijk om er weer te zijn

Kortom: weer was het een waar genoegen om op dit fijne eiland te vertoeven. We komen er zeker terug en benieuwd wat we dan weer kunnen ontdekken. Hier nog wat foto's van veel meer leuks op het eiland.