NederlandMini-(fiets)vakantie in eigen land
Met de fietsknooppunten op een papiertje stevig met een wasknijper aan de versnellingskabel gepind fietsen we om een uur of 10 het centrum van Amsterdam uit. Weg! Het avontuur tegemoet! Eindelijk weer eens. Het klinkt gek, want zo erg was die lockdown nou ook weer niet. Maar gisteren bedachten we dat we er nodig uit moesten. Waarom pakken we de fiets niet? Route vaststellen, googelen, slaapplekken boeken, broodjes smeren en gaan. Bagage heb je nauwelijks nodig. Zo simpel is het eigenlijk.
- De fietsknooppunten met een knijpertje aan de versnellingskabel...
Amsterdam - Laren
Zodra we de stad en vervolgens Diemen uit zijn, rijden we door oer-Hollandse ansichtkaarten. Molens, sloten, weilanden, koeien, rietoevers. Nelis’ IJssalon in Weesp is helaas nog dicht - daar hebben we eerder lekkere ijsjes gegeten - dus gaat het verder over sluisjes en bruggen en langs watertjes tot de eerste stop bij fort Uitermeer, aan de Vecht. Lekker, kleffe witte kadetjes op een bankje; dat hoort er bij.
- De eerste stop: met een kadetje bij Fort Uitermeer.
Mooi eindpunt
Even later gaat het weer verder langs eindeloze rijen knotwilgen, weilanden en betonnen kazematten, onder het Naardermeer door. Een stuk bos en hei, en nog een pauze. Tot we na zo’n in totaal 30 kilometer via een hertenkamp Laren in fietsen. Kort samengevat: Laren is klein, rustig, maar je ziet mooie auto’s, mooie huizen en mooie winkels.
- Een korte stop bij Zanderij Crailo bij Bussum.
- Laren is mooi...
- Het letterlijk bruisende hart van Laren.
- Pasta eten op het terras van de B&B.
Laren - Loosdrecht
Vandaag vooral bos en hei. Met een grote bocht fietsen we door het Goois Natuurreservaat via Lage Vuursche om Hilversum heen. Het fietspad is soms wel erg smal, die anderhalve meter afstand kan niemand halen hier. Maar er zijn zo weinig mensen, dat het ook weer niet veel uitmaakt. Ik moet denken aan de vakanties waarover mijn ouders vertelden. Tijdens hun verlovingstijd in de jaren '50 gingen ze vanuit Nijmegen op de fiets naar Limburg. Als kind vond ik dat heel ver. Nu lijkt het me best mee te vallen.
- Even de route checken op de hei.
- Een kruispunt van fietspaden...
Weer op het terras!
Na een pauze bij vliegveld Hilversum, waar we kijken hoe zweefvliegtuigjes omhoog worden getrokken, gaan we via een vrij drukke weg naar Oud-Loosdrecht. Op het terras van het hotel genieten we na zo’n 30 kilometer van de zon die schittert op het water, de klapperende masten van de zeilboten en het gelach van kinderen met sup-boarden. Potverdorie, wat lekker om weer zo op een terras te zitten.
- Smalle paden maar geen mens te zien.
- Het Goois Natuurreservaat is een prachtig natuurgebied.
- Het uitzicht in Loosdrecht.
- Zuid-Frankrijk is er niks bij.
Loosdrecht - Amsterdam
We plannen een omweg via Aalsmeer, vanwege aan verjaardag aldaar. Ander was het misschien een mooiere route langs kleine riviertjes als de Angstel en de Amstel geweest. Nu zijn vooral de eerste kilometers spectaculair. We gaan via een fietspad tussen twee plassen door een waterwingebied. Echt prachtig. Maar: ‘Ik wou dat ik een mondkapje had!’, roep ik naar Peter. We moeten door wolken mugjes en vliegjes.
- Kasteel Loenersloot aan de Angstel.
Auto wegdenken
Via Loenersloot en het pittoreske Baambrugge komen we op de Vinkeveense Zuwe, een weg tussen de Vinkeveense plassen door waaraan kapitale huizen staan. Dan een vrij druk stuk Nederland, maar als je de auto’s wegdenkt, en je focust op de koeien en weilanden valt het mee. Dijkje hier, weggetje daar, Westeinder plas, taart in Aalsmeer, het Amsterdamse bos en als we onder het Rijksmuseum door rijden, horen we het carillon. De klok slaat 4 uur. We zijn weer thuis.
Totaal afgelegd in drie dagen: zo’n 100 kilometer. Maar het hoofd is helemaal leeg. Het lijkt alsof we heel ver weg zijn geweest. Wat een schoonheid zo dicht bij huis.
- De Westeinderplas en de Watertoren van Aalsmeer.
- Pittoresk dijkje, nu tussen Aalsmeer en het Amsterdamse Bos.
Eten en slapen
We sliepen in Laren bij Loes airbnb (via booking.com), een absolute aanrader: een ruime kamer met overal oosterse details en een grote tuin met naaldbomen en struiken waar je heerlijk kunt relaxen en vogels kunt spotten. We haalden verderop in de straat eten bij Italiaans restaurant Elefante Bianco: pasta’s om je vingers bij af te likken.
In Loosdrecht landden we in het Fletcher Hotel, in een comfortabele kamer met uitzicht over het water. ’s Avonds aten we daar heerlijke sliptongetjes op het terras.
Onderweg zijn er inmiddels her en der weer eet- en drinkgelegenheden open.
