NederlandMooie nep in Bourtange

Bourtange is een piepklein dorpje in het oosten van Groningen, op de grens met Duitsland. Ooit was het een vesting, maar daar was in de jaren 60 van de vorige eeuw niets meer van te zien. Er stonden een paar boerderijtjes en huisjes. Het dorp was leeggelopen, het was armoe troef voor de achterblijvers en men was naarstig op zoek naar een nieuwe bron van inkomsten. 

En wat bedachten ze? 

Toeristen! Als we nou de vesting herbouwen zoals die in 1742 was, komen die vanzelf en daarmee ook de duiten, was het idee. Het kostte een paar centen en een paar jaar, maar het is aardig gelukt want inmiddels belegeren zo’n 250.000 toeristen jaarlijks Bourtange - niet gek voor zo’n (in onze Amsterdamse ogen) uithoek.

Oké, maar wat is er te zien?

De kanonnen staan glimmend op de teruggebrachte wallen, die je slenterend in een half uurtje rond bent. Daar vandaan zie je vredig grazende schapen in plaats van vijandige soldaten. De doorsnee van het vijfpuntige dorpje? Driehonderd meter op het breedste punt? Veel meer kan het niet zijn.

En verder? 

Er zijn een paar winkeltjes (vooral de betere souvenirs, Oudhollands snoep, Groninger specialiteiten), op het Marktplein staat een viskraam en rondom zijn wat terrasjes. Een paar huizen zijn bewoond - een tiental mussen zit parmantig op een waslijn - en verder zijn er zes musea die samen het verhaal van Bourtange vertellen. Zo hoor je in de Baracquen over bodemvondsten en is de Kapiteinswoning ingericht anno 1742.

In den beginne…

Waren er een moerasgebied en een zandrug, een tange, waarover men van Duitsland richting Groningen ging. Deze tange werd onderhouden door boeren. over deze weg werd ook de stad Groningen, die aan Spaanse zijde stond, bevoorraad tijdens de Nederlandse Opstand. Om die bevoorrading te stoppen, werd er in opdracht van Willem van Oranje op deze plek een schans opgericht. Die werd in later jaren en in latere oorlogen uitgebreid tot een vesting. 

En er is iets met vrijwilligers? 

Nog later werd de vesting opgeheven vanwege verminderd militair belang. Nu spelen vrijwilligers ieder jaar de Slag om Bourtange na, volgend jaar op 25 en 26 mei. Dan doen een heleboel mensen of het 1640 is. De vesting is dan bezet door Spaanse troepen, maar de Hollanders gaan hem weer terug veroveren. Ook geeft het Exercitie Peleton Bourtange in het seizoen zondags om 15.00 uur een demonstratie kanonschieten.

Loont het de moeite?

We waren onderweg naar Noord-Duitsland en Bourtange is zeker de omweg waard. Dit openluchtmuseum is mooi en lieflijk en er wordt goed uitgelegd waarom deze uithoek ooit zo belangrijk was. Het kost weinig, de musea zijn met één kaartje à 8,50 euro te bezoeken, het dorpje zelf is vrij toegankelijk. Parkeren is gratis, er is een elektrisch treintje van de parkeerplaats naar vesting voor mensen die slecht ter been zijn. Eten en drinken is normaal geprijsd, maar je kan ook op de wallen picknicken. 

Verder nog leuke dingen? 

Regelmatig worden er evenementen gehouden, zoals een kerstmarkt in december. Je kan in de vesting ook overnachten. Op de terugweg naar de parkeerplaats komen we langs een paar pittoresk neergezette houten klompen. Wel aan de ketting, want het blijft 2018.

Kijk voor meer info op www.bourtange.nl