FrankrijkBethemont: golfbaan met koninklijke allure

Is dat de eerste goede tip? Jazeker! Er staan namelijk weinig buggy's, de meeste leden lopen met een elektrische trolley, maar voor ons staat keurig een karretje op vier wielen klaar. Geen overbodige luxe, want de heuvelachtige baan is een regelrechte kuitenbijter. Pal achter de hoog gelegen teebox van hole 1 ligt een kleine oefengreen. Puike plek om een paar puttjes te maken om zo de snelheid van de greens te kunnen inschatten. 

Watergolf

Van een afstandje gebaart een greenkeeper driftig dat dit echt niét de bedoeling is.

Pourquoi pas?

Het kenmerk van een oefengreen is toch trainen? "Non, non, non, Monsieur," roept hij, terwijl zijn klaterende lach gezelschap krijgt van vijf stralen water uit de sproei-installatie. Spontaan ingesloten door de buitendouche, eigenlijk best verkoelend op deze broeierige dag, gris ik snel mijn ballen van de green en kom op een drafje aan op de teebox van hole 1. 'Hevig bezweet', zo lijkt het. Mijn flightgenoten kijken me verbaasd aan. "Weet je dan niet dat die installatie hier altijd precies om 15.30 uur aangaat?"

Koninklijke parkbaan

De toon is gezet. Nog nadruppelend op het verhoogde plateau, bewonder ik de lay-out van de eerste hole. Bam. Eén groot gapend gat. Meteen stevig de diepte in en dan op zo'n kleine tweehonderd meter een scherpe dogleg naar links. Te veel rechts is mis, dan rolt de bal kansloos de diepte in. Links doemt de bosrand op. Succes! Op mijn flightgenoten maakt deze intimiderende starthole duidelijk indruk, want ze produceren halfbakken poffertjes.

Dancefloor

Zij hebben dan ook geen verse douchebeurt gehad. Ik wel. En dat doet kennelijk goed, want mijn tintelfrisse drive draait met een sierlijke boog terug en ligt keurig in de bocht van de fairway, waarover we net nog zeiden: ‘Kijk dáár, in dat knikje, wil je liggen.’ Tenminste, niet zelf. Dat spierwitte balletje. Nu nog maar 130 meter naar de green. Zorgeloos ijzertje 7. Plop. On the dancefloor. Twee puttjes. Par. Koninklijke start op een koninklijke parkbaan, want ook de andere acht holes van deze eerste negen zijn leuk en lastig, maar lang niet allemaal zo heuvelachtig als de eerste hole. Daarna wordt het echt eenvoudiger. En overzichtelijker. Omwille van de tijd en de achter de bomen zakkende zon, crossen we na hole 9 niet door naar 10, maar naar de teebox van 18, de spectaculaire slothole.

Golfregels overtreden

Hiermee schenden we snoeihard een officiële golfregel, want je kunt natuurlijk niet zo maar van hot naar her door de baan sjezen om een hole te spelen die je op dat moment uitkomt. Toch doen we dat. En we storen toch niemand als we nu snel slaan, want ze staan op 17 nog halverwege de fairway.

Koninklijk terras

Waarom 18 een must-play is? Niet alleen omdat je de ronde zo mooi afsluit en het koninklijke terras van hole 19 logisch aansluit, maar vooral omdat dit zowel landschappelijk als qua golf architectuur een plaatje is. De teebox ligt in een lager gelegen kom, waarna de hole flink steil oplopend zich fraai openvouwt. Links ligt een grote vijver met een klaterende fontein. Ik heb wat met water vandaag, want de bal plonst potsierlijk tussen de kikkers. Mister Mulligan verleent eenmalig gratie op deze Koningsdag en bal 2 suist met koninklijke allure naar midden fairway. De gigantische green ligt op een verhoogd plateau, waardoor je niet 1 maar beter 2 ijzers extra kunt pakken om de bal naar dat wapperende vlaggetje te timmeren. 

Kasteel

Achter die grote green doemt het majestueuze clubhuis op, het lijkt wel een klein kasteel. Op dat terras zie je helemaal hoe fraai deze 'signature hole' erbij ligt. Hier kunnen we gerust wat drinken, het terras hoort bij het restaurant van het clubhuis. Statig, koninklijk wit. Tegen een strakblauwe hemel, steken die groene greens ook mooi af. Plaatje. Alleen de winterschilder heeft hier wat achterstallig onderhoud te doen. 

Hole 19

Bij binnenkomst al gesignaleerd. Ze tappen hier ons favoriete bier: Leffe blond. Geen gewoon bolvormig glas, nee een halve liter. Prinsheerlijke pils in een koninklijke kelk. Op hole 19 kijken we of onze eerder gestarte vrienden, die wel de tweede negen zijn gaan spelen, in aantocht zijn. Nog geen spoor.

Onvergetelijk

Nu zien we ook hoe veel moeite andere spelers hebben in hun approach naar de green. Topplek om de eerste golfdag mee af te sluiten. Nu de zon is verdween, wordt het wel te fris. Tweede biertje doen we binnen, waar onze andere golfamigo's binnenstappen. Gestopt na 14. En ook dus geen 18 gespeeld. Tja, dan hebben ook zij weer een goede reden om hier terug te komen. Op Golf de Bethemont beleefden wij een onvergetelijke Koningsdag.