FrankrijkTour de Gironde: grand cru voor fietsers!

Majestueus overspant de oude brug de Garonne in Bordeaux. Voorbij de brug brengen de fietswegwijzers ons op de route Le Canal des 2 Mers à Vélo. Deze route komt uiteindelijk uit bij de Middellandse zee. Zo ver trappen wij niet; wij maken een rondje in de Gironde-streek.

Als we onze blik achterwaarts werpen verdwijnt de ranke toren van de basiliek van Bordeaux langzaam uit beeld. Voor ons ligt een zee aan wijnranken. Het fietspad met de naam van Tourwinnaar Roger Lapédie in 1937 golft langzaam de heuvels op. Ooit was dit een spoorbaan om de edele druiven te vervoeren naar Bordeaux. De stoomlocomotieven konden geen steile hellingen aan en dus ‘golven’ we langzaam omhoog. Dit is Entre-Deux-Mers, waar de druiven voor wereldbefaamde wijnen zorgen. Vanaf de fiets kunnen we de kortbare vruchten gewoon strelen. 

Het voormalige stationsgebouwtje van Créon is nu een bistro met speciale uitruststoelen voor fietsers. Een heerlijke rustplek. Vanuit de wijngaarden duiken we ineens de schaduw van de bossen in. Soms is het spoor uitgehouwen in een diepe kloof tussen de rotsen. Dat geeft iets geheimzinnigs. Nog spannender oogt het donkere gat van een tunnel, maar gelukkig floepen net op tijd de lichten aan. 

Dominant in het landschap staat de abdij Notre Dame la Sauve-Majeure. Deze abdij werd gesticht in 1079. Tijdens de Franse revolutie werd het grootste deel van het uitgestrekte complex verwoest. Vanaf de toren kijken we 360 graden uit over de lappendeken van Entre-deux-Mers met wijngaarden en bossen.

Weer beneden hebben we een glaasje met het edele vocht wel verdiend. Toevallig (nu, ja, toevallig) ligt pal tegenover de abdij de wijnproeverij van Maison des Vins de l'Entre-deux-mers, dus denken wij: ”Faisons ça!"(laten wij dat doen!)

Soms is het spoor uitgehouwen in een diepe kloof tussen de rotsen...

Het laatste deel van de afdeling naar de Garonne dansen onze tweewielers op de keien van La Réole, een kunststadje vol vakwerkhuizen, dat zich in volle glorie op het reliëf naast de rivier verheft. Van het kasteel Les Quat'Sos uit de 13de eeuw, zijn drie robuuste torens overgebleven. Het voormalige raadhuis is nog ouder; uit de 12de eeuw, en daarmee een van de oudste stadhuizen van heel Frankrijk. 

Naast de Garonne loopt het Canal de Garonne. Grote platanen moesten schaduw bieden aan de paarden, maar ook mensen die schuiten voorttrokken vanaf het jaagpad. Dit jaagpad is nu het fietspad. En dan is er Bazas. Nu een stadje van niets, maar de kathedraal kan zich meten met beroemde kerken in grote steden. Lang, lang geleden was Bazas als bisschopsstad een belangrijk regionaal centrum. 

Het fietspad voert ons door Parc Naturel Régional des Landes de Gascogne naar de fietsroute Vélodyssée langs de kust. Eeuwen geleden lag hier een binnenzee die langzamerhand veranderde in een moeras. In de 19de eeuw zijn hier massaal pijnbomen geplant, waardoor de bodem vaster werd. Van de zee zijn nog enkel nog wat meertjes overgebleven, zoals bij Hostens, waar we vanaf een hagelwit zandstrandje een frisse duik nemen. 

Parel van de de Gironde is de Baai van Arcachon, met de plaats Andernos-les-Bains. De pier biedt een uniek uitzicht op het vogeleiland Îde aux Oiseaux, dat in het midden van de baai ligt. Het grote verschil tussen eb en vloed maakt de baai ideaal voor de oesterteelt 
Ruim 300 kwekers telen jaarlijks bijna 15 miljoen kilo oesters. 
Op een steiger bieden kwekers een oesterproeverij aan. Als waardige afsluiting van de dag zien we, soezend op de boulevard, de zon traag en schitterend de baai inzakken.

De volgende morgen rollen onze banden door een uitgestrekt duingebied. Begeleid door een concert van miljoenen krekels trappen we noordwaarts. Het is duin-op-duin-af vandaag. Soms is er een afslag naar een rustig strand. Hoewel rustig? Oceaangolven spatten op de kust uiteen. Dit is een walhalla voor surfers. Die middag fietsen we een echte badplaats binnen: Lacanau-Océan met langs de boulevard rijen restaurants die op krijtborden hun fruits de mer, of moules-frites aanprijzen, natuurlijk met een sprankelend glas Bordeaux-wijn.

Van alle badplaatsen onderweg springt Soulac-sur-Mer er bovenuit. Markant punt is de robuuste Romaanse basiliek Notre-Dame-de-la-Fin des Terres. Deze kerk is een belangrijk godshuis voor pelgrims op weg naar Santiago de Compostella. De marmeren zuilen komen oorspronkelijk uit een Romeinse tempel. Zware stormen bliezen de kerk en ook Soulac zelf in de 18e eeuw geheel onder het zand. Pas honderd jaar later (in 1859) werd de basiliek uitgegraven. Uit die tijd stamt ook de neokoloniale bouwstijl met zandsteen, versierselen, gekleurde steentjes en veel hout. Ruim 500 villa’s hebben een beschermde status. Hoogbouw is hier ten strengste verboden.

We komen nu echt in de noordpunt van het schiereiland Médoc. De enige mogelijkheid om van het schiereiland te komen is de veerboot naar Royan. Deze badplaats wordt ook wel een levend openluchtmuseum genoemd. Het waren vooral de rijkeren die in de 19e eeuw een zeebad kwamen nemen. Het was de tijd van de Belle Époque: de rijkdom laten zien.
 Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog werd Royan zwaar beschadigd. Opmerkelijke gebouwen uit de tijd van de herbouw zijn de Notre Dame en de Centrale Markt. Royan wordt dé jaren-50-stad van Frankrijk genoemd.

Onze fietstour voert weer tussen de wijnranken. Deze keer naar Blaye. Hier ontwierp Sébastien Vauban, de beroemde fortenbouwer uit de 17de eeuw, de uitgebreide citadel. Meer een stad op zich, omgeven door indrukwekkende verdedigingswerken, die de haven van Bordeaux moest beschermen. Fietsend door de citadel ontdekken we zelfs een leuke camping binnen de muren.

De veerboot vanuit Blaye zet ons de Gironde weer over naar het Château Margaux, zetel van een prominent wijnhuis. Een aanbod om een paar excellente wijntjes te proeven slaan we natuurlijk niet af. Ook ons laatste stukje terug naar de wereldhoofdstad van de wijn gaat geheel toepasselijk door de wijngaarden. Uiteindelijk knijpen we in de remmen op de brede, maar autovrije Garonne-kade met zicht op de statige huizen der wijnbaronnen. 
"En nu?”' Bij Le Bistrot des Grands Hommes in de oude stad staat pavé du boeuf in rode wijnsaus op het menu, dus dachten we..."Faisons ça”!