FrankrijkWielrennen in de Savoie

Vanuit Aime vertrekken we eerst naar Bourg-Saint-Maurice, 30 kilometer onder de Mont Blanc. We springen op onze fietsen en volgen een goed geplaveid fietspad naast de ruw stromende Isère, 15 kilometer lang. Het pad heeft een groene markering, net als op de skipistes. Makkelijk te doen dus.

De lucht voelt hier koud, fris en vochtig. Het blijkt afkomstig van de Isère, die het ijswater vanuit de bergen met zich meevoert. Een groot voelbaar verschil met de temperatuur op de parkeerplaats vanwaar we zojuist vertrokken. 

Langs en over de Isère

Af en toe wordt ons uitzicht op de Isère geblokkeerd door vele struiken. Jammer! Tussen de bladeren schieten rode vlekken voorbij. Het zijn de helmen van rafters die zich op de rivier bevinden. Peddelend en vechtend tegen de sterke stroming trachten zij hun rubberen vlot recht te houden richting Moutiers. “Not for beginners”, vertelt onze gids Jean-Noël. Dit is voor de gevorderde rafter.

“Salut!” Ik groet een herder die zijn geiten in de struiken laat grazen. Zijn compagnon, de hond, volgt ons met een blik alsof hij wil zeggen: “Bonjour randonneurs, woeff!” Even verderop steken we de Isère over en vervolgen we onze weg aan de ander oever.

Bourg-Saint-Maurice

Na 15 kilometer naderen we Bourg-Saint-Maurice. We rijden aan de rand van het centrum en fietsen Bourg weer uit. Met een wijde bocht naar het oosten steken we de Isère weer over. Vanaf nu wordt het klimmen. De Isère loopt vanaf nu parallel aan onze beklimming. Naarmate we hoger klimmen komt de rivier steeds dieper te liggen. Rechts van ons uitzicht op Bourg, links van ons, ergens hoog daarboven, het grote wintersportgebied Les Arcs. Mijn hartslag loopt op, mijn ademhaling wordt zwaarder. Conditiegebrek, is mijn conclusie. 

We dalen af richting Landry. Oei! Dat gaat ook best snel. De vele scheuren in het wegdek maken het niet comfortabel. Ik knijp de remmen flink in om maar niet een te hoge snelheid te bereiken. Mijn handen verkrampen, mijn benen voelen soepel. Hier geldt ‘trust your gear’. Zeker! En we finishen met de topfietsen weer op de parkeerplaats in Aime. Rondje van 35 kilometer door dit enorme skigebied van de Franse Alpen zit erop. High five!

Lunch in Brides-les-Bains

Inmiddels hongerig geworden maken we ons klaar voor de lunch in Hotel Amélie in Brides. Dit hotel heeft zich aangesloten bij Label Diététique: verantwoord eten. Ik bekijk de menukaart. Mijn oog valt – directement – op de tartiflette. Gezond eten? Het zal wel. Die tartiflette moet ik hebben! Dit streekgerecht, waarin aardappels, ui, spek en kruiden zwemmen in een badje gesmolten reblochon kaas smaakt goddelijk. Het mag dan een winters gerecht zijn, en nu begin juni en rond de 25 graden… ik had me nu eenmaal voorgenomen dit gebied niet te verlaten zonder tartiflette. Mijn medereizigers en de bediening lachen. Maar ik geniet. Bon appétit!

Tekst en foto's: Wilfred van Wieren