PortugalBiking, wining & dining in Alentejo
Als je beseft dat het gebied zo groot is als Nederland en maar 5% van de tien miljoen tellende bevolking in deze regio woont, dan weet je dat je hier nog eindeloos kunt genieten van de stilte en de ruimte. Nachtegalen zingen er volop en de wielewaal liet zich ook geregeld horen. Jan & Romaine van Krimpen van www.sunnycycling.pt namen Patricia mee op deze unieke wijn- en cultuurtour.
Deze hoogtepunten mag je volgens Patricia niet overslaan in de Alentejo:
Unesco erfgoed Évora
De ommuurde binnenstad van Évora is door UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. Wanneer je door de smalle straten met witte huizen wandelt, vallen de geel geverfde deuren en ramen op. Opvallend zijn ook de Romeinse tempel en de grote kathedraal. Als de avond is gevallen klinkt uit café Bota Alta de poetische fado, ‘happy sadness’-muziek. Het lonkt. En we duiken het volle café in.
Vestingsstadje Monsaraz
De volgende ochtend, vanuit Évora bij het Mar d’Ar Muralhas Hotel, start de 60 kilometer lange fietstocht naar Monsaraz. Door het glooiende landschap met haar wijn- en olijfgaarden, kurk- en steeneiken eindigen we uiteindelijk in die stad niet ver van de Spaanse grens. Het is een van de mooiste steden van de regio. Het stadje ligt bovenop een heuvel, klein en charmant met smalle straatjes, witte huizen en een centraal pleintje bij de kerk. Na wat slenteren door de straatjes eindigen we op het leukste terras van Monsaraz voor een wine-tasting https://ervideira.pt/wineshops/wine-shop-monsaraz/
De voormalige kleuterschool, waar het mini-toilet je er nog aan doet herinneren, laat Manolo ons zijn exclusieve wijnen proeven. Ondertussen biedt het dakterras een fenomenaal zicht op de uitlopers van het Alqueva meer. De bouw van de Alqueva stuwdam in de jaren vijftig, is hét irrigatiesysteem dat Portugal van water, electriciteit en werkgelegenheid voorziet en waterplezier voor de toeristen.
De Conde d’Ervideira, ook wel vinho do Agua ofwel waterwijn, is bijzonder. Deze wijn rijpt twaalf maanden op dertig meter onder water. Op die manier kan er geen zuurstof bij komen en is de temperatuur constant. En zo drink je een fijne soepele rode wijn. Als je van volle vettige witte wijn houdt, dan kunnen de witte reservas wedijveren met een witte Bourgogne, terwijl ze zachter geprijsd zijn. Enigszins tipsy van de wijn, ondanks de spuugbak, hervatten we onze fietstocht.
Een magische slaapplek: Alqueva lake
Bezweet arriveren we in Herdade dos Delgados https://www.herdadedosdelgados.pt/en/, een boutique natuurhotel aan het Algueva meer.Op deze magische plek aan het water (met zwembad) kun je genieten van prachtige zonsondergangen, de maan of de sterren. Bij elke nieuwe maan, naast de unieke sterrenhemel, is er geen betere plek om de Melkweg te bewonderen.
Wijn met ziel
Wijn maken zoals de Romeinen dat tweeduizend jaar geleden deden: dat zijn de Farrapo-wijnen. Deze natuurwijnen zijn vernoemd naar de Kapucijners, de ‘farrapeiros’. Deze bijnaam is afkomstig van de monniken in hun lange gewaden, ‘farrapos’. De wijnen lieten zij rijpen in grote aardewerken kruiken.
Teresa Caeiro heeft het 250 jaar florerende familiebedrijf Geracoes da Talha overgenomen https://geracoesdatalha.com Deze jonge, ambitieuze dame neemt ons mee terug in de tijd.
Het is koel in de kelder. Binnen ruikt het naar vermolmd hout en gist. Teresa vertelt dat alles van de druif wordt gebruikt en in de kruik (talha) gestopt. Het gistingsproces duurt drie à vier maanden. Vervolgens wordt er een stop onder in de kruik aangebracht en kunnen er 300 flessen gevuld worden. De wijn, zowel rood als wit, is rijk van smaak en helder (vanwege de most, het natuurlijk filter van de restproducten van de druif). Jammer dat ik alleen handbagage heb, anders had ik zeker wat van de bezielde witte wijnen meegenomen.
En wat ook leuk is, Teresa organiseert naast de winetastings ook muziekavonden met hapjes of picknicks in een van hun wijngaarden. En mocht je na de winetasting nog puf hebben, dan kun je nog de Romeinse ruïnes van Sao Cucufate te bezichtigen.
De parel van de Alentejo
Logeren op het landgoed, wijnproeven in hun kelder en dineren met uitzicht over de wijngaarden. Dat kan allemaal in het wine luxury hotel van Herdade do Sobroso https://www.herdadedosobroso.pt/ Het is een waar paradijs. Het is er knus en het voelt er als thuis door de inrichting; plavuizen vloeren, grote haarden, kleden en houten tafels. Om af te koelen is er een prachtig infinity pool, dat uitkijkt over de herdade, het landgoed en de wijnranken. Het hotel is ook een perfecte uitvalsbasis voor tochtjes naar nabijgelegen dorpjes, of de pottenbakkerijen van Sao do Corval. Want we kennen tenslotte allemaal de Portugese tegeltjes (naast de vazen en borden en andere aarden kunstwerken)
Filipe Teixeira Pinto is de Sobroso man die ons rondleidt in de wijngaard en dito kelder. Net als Teresa is hij een bevlogen wijnmaker. Het is een van de grotere huizen in de Alentejo en de wijnen, zowel de witte, rosé als de rode, zijn overheerlijk en rijpen op eiken vaten. Tijdens het diner buiten, worden bijpassend bij de gerechten de witte en de rode Sobroso geschonken. Een vosje schiet uit het struikgewas om een restje te stelen. Wanneer de krekels tjsilpen en de nacht is gevallen wint de slaap.
Uniek stukje Portugal
Voor vertrek naar Nederland lunchen we in Beja in een posada. Posada’s zijn oude staatshotels, vaak in voormalige kloosters of andere historische gebouwen. Je kunt er heerlijk lunchen of dineren en uiteraard slapen. Beroemd zijn de ‘kloostertoetjes’. Een soort puddingcake. Herkenbaar aan de gele kleur vanwege de vele eieren (sowieso in Portugese desserts, Trilogia de doces regionais e Conventuais).
Het is jammer dat de fiets- en wijnreis voorbij is. De energie in de groep, de lieve en leuke Jan en Romaine van Sunny Cycling, de eindeloze heuvellandschappen met graan-, olijven- en wijnvelden en de enthousiaste wijnmakers, hebben iets van hun bezieling in mij achtergelaten. Ik hoop er snel weer terug te keren, in dit unieke, voor mij vrij onbekende stuk Europa, waar de nachten helder zijn, de sterren stralen, de fado door de smalle straatjes klinkt en de wijnen wachten op hun nieuwe eigenaar.