ItaliëTrastevere: rust in Rome

Stilte in Rome

‘s Ochtends gebeurt er geen klap in Trastevere. Je ontbijt er rond tien uur aan een doodstil straatje, enkel gadegeslagen door een kat en een vrouw die de was uithangt. De man die, met zo’n klein vrachtwagentje waar de Romeinen patent op hebben, de buurt van de kleurigste bloemen voorziet maakt het plaatje compleet.

Trastevere is een apart stukje Rome. Al weten veel toeristen het door de Tiber moederlijk omarmde wijkje vandaag de dag wel te vinden. De Romeinen zelf ook trouwens. De prijzen van de huizen zijn de laatste jaren gestaag gestegen. De ‘Trasteverini’, die zich nog altijd de enige echte Romeinen voelen, zijn volks maar niet gek. De bordjes met 'Tourist Menu' in vier talen hebben ook hun weg naar Trastevere gevonden. Maar als je de Via della Lungaretta, de hoofdader van de wijk verlaat en door de steegjes dwaalt, kun je mooie kleine restaurantjes vinden, waar ze voor vijftien euro een prettige saltimbocca alla romana met karafje wijn voor je neus zetten.

Vlakbij historisch centrum Rome

Het mooiste is dat Trastevere - zeg ‘Tras-té-vurrruh’, dat voorkomt opgetrokken wenkbrauwen als je de weg vraagt - op slechts acht minuten wandelen ligt van het gillend drukke Pantheon en de Piazza Navona in het historisch centrum, aan de andere kant van de Tiber. De kant waarover de echte Trasteverini liegen dat ze er nóóit zijn geweest en ook nóóit zullen komen.

Een Romeinse loopt op de bal van haar voeten en kijkt vooruit...

Jordaan van Rome

‘WE ARE AGAINST WAR AND TOURIST MENU’ staat op een schoolbord gekrijt. Op de kaart staat een salade met peer, walnoten en peccolinokaas (even geen pizza vandaag), dus vallen we in goed vertrouwen voor de lunch neer op het terras van Osteria Ditta Trinchetti, nota bene aan de Lungaretta. In het boek van de vroegere Rome-correspondent Andrea Vreede, ‘De Magie van Rome’, lees ik dat ze Trastevere de Jordaan van Rome noemt. Ik snap het gevoel. Het is een rustplek voor Rome-bezoekers die op een gegeven moment even klaar zijn met de drommen toeristen in het historische centrum. Overigens: in Trastevere moeten vrouwen hun hoge hakken thuislaten. De smalle straatjes zijn geplaveid met kinderhoofdjes, die ze hier Sint Petrussteentjes noemen, naar de naam van apostel Petrus. Een ober legt ons uit hoe je het verschil ziet tussen een toeriste en een autochtone vrouw. ‘Een toeriste kijkt naar beneden, en zet voorzichtig haar voeten op de ongelijke steentjes. Een Romeinse loopt op de bal van haar voeten en kijkt gewoon voor zich uit.’

Romeinse uitzichten

We ploeteren de steile Janiculum-heuvel op naar de Piazzale Garibaldi, voor het mooiste uitzicht over Rome. Onderweg kom je bij de grote Dell Acqua Paola-fontein (1612). Voor filmliefhebbers: de beginlocatie van La Grande Bellezza, de mondaine Italiaanse film die in 2014 de Oscar voor de beste buitenlandse film won. Maar je wandelt vanaf Travestere net zo goed via een magnifieke route zo naar de Sint-Pieter. Daal in vroege ochtend of late middag de lange trappen naar de oevers van de Tiber af. Slenterend over de rustige, brede kades, langs vissers, joggers en stroomopwaarts ploeterende plezierbootjes, krijg je binnen tien minuten de fameuze Engelenburcht (Castel Sant’Angelo, bekend van de film het Bernini Mysterie) in het vizier. Klim daar de steile trappen op en je wordt direct opgenomen in de maalstroom van toeristen, die van de Engelenburcht naar de machtige ovale piazza voor de kolossale Sint-Pieter worden gezogen. Bewonder in de basiliek de Pietà van Michelangelo, het baldakijn van Bernini en het enorme dak. 

Rust in Trastevere

Als je er genoeg van alle drukte hebt, huppel je weer de trap af en wandel je in alle rust over de wijde kades terug naar Trastevere. Alsof je een autochtone Romein bent, die doelgericht naar zijn geheime wijk terugkeert. Het scheelt je de overvolle bussen van Rome. Of de zinloze speurtocht naar metrostations, die in Rome met satanisch genoegen zo ver mogelijk van de bezienswaardigheden lijken te zijn gebouwd.

Op het einde van de dag loeit ook in Trastevere de drukte aan. Toeristen én Romeinen bevolken de terrassen van de Piazza Santa Maria, het hart van de wijk, waar de prijzen voor een glas bier naar Venetiaans niveau klimmen. Tussen de Santa Maria-kerk (beroemd om de mozaïeken) en de fontein, spelen bandjes en wordt gedanst. Families met kinderen schuifelen met een ijsje in de hand voorbij. Het plein lijkt einde middag op een plaatje uit een Italiaans kinderboek. Voor het diner duik je de oker- en oranjekleurige steegjes in, met de hangtuintjes, de jasmijnklimops en kneuterige terrasjes in gelig strijklicht.