5 x internationale dansen en hun home town

1. Wals (Oostenrijk)

Van Strauss tot Chopin en van Brahms tot Lanner: stuk voor stuk wereldberoemde Wals-componisten. De dans gaat al een tijdje mee, sinds 1679 om precies te zijn. Het is een overblijfsel van volksdans de Landler en komt uit de Oostenrijkse heuvels. De Weense variant is een snelle parendans met 56 tot 60 maten per minuut. Bijna de helft meer dan de Engelse Wals. Op naar Oostenrijk dus, hoofdstad Wenen. Deze muziekstad werd door adviesbureau Mercer vorig jaar voor het achtste jaar op rij verkozen tot beste stad ter wereld. Hier ga je all in: cultuur, natuur en qua veiligheid en vervoer. Het mag dan een stad zijn, maar het heeft een dorps (ons-kent-ons) karakter.

Lees ook:

Vakantietip: Wenen is de meest leefbare stad ter wereld

2. Flamenco (Spanje)

De Flamenco is niet alleen een heel feestelijke, warme en met Arabische klanken omlijste dans, maar sinds 2010 ook door UNESCO erkend als Werelderfgoed. Hij is iconisch door de combinatie van ritmisch geklop, tikken met een stok op de grond en het knippen met de vingers. Denk daar een Spaanse schone in rode jurk bij en je bent klaar. Het ontstaan van de Flamenco is onbekend, maar het is waarschijnlijk een mengelmoes van Indiase, Christelijke, Joodse en Moorse invloeden. De betere dansbarretjes vind je in Andalusië. Ontdek hier vooral Sevilla, een luchtige, maar bruisende en overzichtelijke stad.

3. Tango (Argentinië)

De Tango is een mix van muziek, dans en poëzie en vergaarde speciale (en vooral internationale) aandacht toen Scent of a Woman in de bioscoop verscheen en Al Pacino - die voor de rol van luitenant Frank Slade een Oscar won - ‘m in een iconische scène subliem uitvoerde. Pacino: “There are no mistakes in the Tango, not like life. It's simple, that's what makes the Tango so great. If you make a mistake, get all tangled up, just Tango on.”

De Tango kwam in het begin van de jaren 90 naar Nederland, maar werd door de paus verboden voor Katholieken. Tientallen jaren daarvoor werd ‘ie in Argentinië gecreëerd. Niet iedereen was dus enthousiast over de dans. Veel artsen en bisschoppen vonden de Tango vulgair en ordinair en wilden ‘m het liefst verbieden.

4. Salsa (Cuba)

Hup Havana en bedankt voor de Salsa! Maar waar komt die naam toch vandaan? Die is afgeleid van een populaire radioshow, gesponsord door een pikant tomatensaus-merk. Heel toepasselijk, want de salsa is een pittig dansje. De Salsapasjes zijn onderverdeeld in acht tellen over twee maten van vier tellen. Op de vierde en achtste tel is het tijd voor een kort rustmoment. De maat is dus: 1, 2, 3... 5, 6, 7... Uitgesalsast? Ontdek dan de prachtige stranden van Varadero of de sigaren en rum van hoofdstad Havana.

5. Horlepiep (Nederland)

Last-but-not-least Hollandse trots: de Horlepiep. En wat nou vreemde eend in de bijt? De Horlepiep is niet zomaar een dans, hier heb je een beweeglijk stel heupen en een redelijke basisconditie voor nodig. Hij werd aanvankelijk als solodans door matrozen uitgevoerd, maar later kwam ook het vasteland ermee in aanraking. Vooral rond de oude Zuiderzee (als vermaak voor toeristen) ben je dan aan het goede adres. Koppel dat aan een dagje Volendam en jouw uitje kan niet meer stuk.

Tekst: Oane Born