NederlandThuis tijdens de coronacrisis, wat doen de RonReizen-bloggers? 5

Wachten en duimen

Werken deed ik grotendeels al vanuit mijn home office. Bellen, mailen en skypen met kantoor in Scheveningen – niets nieuws. Behalve dan dat er nu op kantoor in ‘ploegendienst’ wordt gewerkt. Zo min mogelijk mensen tegelijkertijd op kantoor. Het allergrootste verschil: niemand is bezig met boeken, wat nu zou moeten gebeuren, maar alleen maar met ómboeken. Gelukkig tonen de meeste mensen begrip en werken ze mee.

Wat ook anders is: de mailtjes van – in mijn geval - onze partners in Zuid-Afrika, Namibië, Malawi, Tanzania, die allemaal laten weten hoe ze zich aan het voorbereiden zijn op post-corona tijden. Afsluitend met: Stay Strong. Stay healthy. Partners die laten weten dat hun regeringen helaas niet, zoals landen in Europa, in staat zijn om grote en kleine bedrijven helpen te overleven. Ze worden gedwongen personeel naar huis te sturen in de wetenschap dat er geen vangnet is in de vorm van een uitkering. Ik voel hun pijn, want in veel gevallen zijn het juist mensen die met hun werk de community willen helpen en het gevoel hebben die nu in de steek te moeten laten.

Ze schrijven: we gaan het overleven, deze crisis. En tussen de regels door lees je twijfels. Wanneer kunnen we weer gasten verwelkomen? Wanneer komen mensen hier weer genieten van de natuur, de wijngaarden, de gastvrijheid, de wilde dieren – die als enige onbekommerd doorleven, op dezelfde manier als altijd. Daar gold het recht van de sterkste al en gingen en gaan verzwakte, zieke en oudere dieren het eerste ten onder aan hun natuurlijke vijand, leeuw, hyena, krokodil. Precies zoals onze huidige vijand het doet, het virus. Wij waren het alleen even niet meer gewend.

Wanneer kunnen die kleine en sfeervolle guesthouses, met eigenaren die van gastvrijheid hun levenswerk hebben gemaakt, en wanneer kunnen die mooi gelegen lodges, waar je soms de olifanten bij het ontbijt langs ziet komen, weer gasten verwelkomen? Wanneer gaan wij weer boekingen in plaats van omboekingen noteren? Niemand die het weet. We wachten af, bereiden voor, we duimen. En soms schakelen we even over naar de live stream van een safari in Krugerpark. Dagelijks van 5.30 tot 8.30 en van 15.30 tot 18.30 met een ranger mee op pad. Doe het ook. Er is niets tegen af en toe dromen over een mooie reis, als alles straks weer een beetje is zoals het was.