FrankrijkHeerlijk toeren door de Franse Ardennen
„Rijdt dat nog?” „Oh, zo een hadden we vroeger thuis ook.” „Die heb ik al lang niet meer gezien.”„Kunt u hem niet eventjes zo neerzetten dat er geen andere auto’s naast staan en ik hem mooi kan fotograferen?” De Snoek maakt de tongen los. We hebben nog nooit zoveel spontane praatjes gemaakt met wildvreemde Fransen. En dan hebben we het nog niet over de opgestoken duimen en de omdraaiende hoofden. Best bijzonder in dit dunbevolkte gebied.
Het fort van Givet aan de Maas
Vanwege de benzine-dorst en het milieu besloten we niet al te ver te gaan en in het noorden van Frankrijk te blijven, in de Franse Ardennen. Eerste stop: Givet. Klein stadje, net over de grens met België, boulevardje langs de Maas en wat restaurants en terrasjes. En een enorm fort op een berg, Charlemont. Karel V begon in 1555 met de bouw van het fort en tot 2009 is het door militairen in gebruik geweest, op het laatst als trainingscentrum voor commando’s. Nu is het te bezoeken (entree 5 euro) en kun je er van het uitzicht genieten en lasergamen (http://www.charlemont-citadelle-de-givet.fr/nl/).
Veel monumenten in Franse Ardennen
De Ardennen zijn eeuwenlang het toneel geweest van strijd. Vooral de Eerste Wereldoorlog heeft veel slachtoffers geëist en zelfs het kleinste gehucht heeft een monument voor de Franse gevallenen. Een van de mooiste, volgens zeggen, is dat van Haybes, waar we vanuit het Maison des Randonnées een wandeling maken langs een beek en door bossen. Want wandelen, dat kun je hier fantastisch, zonder dat het echt ruig of lastig wordt.
Mooie rustige stadjes alom
Tweede stop is Rocroi, een vestingstadje dat in de dertigjarige oorlog (1618-1648) een belangrijke rol speelde. Nu kan je in een uurtje rond over de stervormige vestingwerken; overal zijn paadjes en doorgangen gewoon toegankelijk waar Nederland altijd een groot hek voor zou staan. Verder is het een aardig, klein en vrij rustig stadje, waar niet veel te beleven valt - net zoals veel stadjes hier.
Hitler woonde in Brûly-de-Pesche
Vanuit Rocroi steken we even de grens over met België, om naar Brûly-de-Pesche te gaan. Dit dorpje en 27 andere in de omgeving werden op 27 en 28 mei 1940 ontruimd, en in een week tijd werd hier het hoofdkwartier van Hitler gebouwd vanwaaruit hij zijn aanval op Frankrijk dirigeerde. en dat nu een museum is (https://bdp1940.be/nl/). Er kwamen een chalet waar Hitler woonde en sliep, een eetzaal en een bunker. De lagere school werd ingericht als kaartenkamer. Na de wapenstilstand met Frankrijk vertrok Hitler op 28 juni weer uit zijn ‘hol’, dat de naam Wolfsschlucht (Wolfsravijn) kreeg, en een paar dagen later keerden de bevolking en de rust weer terug.
Zorg voor genoeg proviand onderweg
De volgende dagen trekken we wat verder naar het oosten. We rijden van kerktoren naar kerktoren, via binnenweggetjes langs maisvelden, weilanden met koeien, bossen en af en toe een tractor. De dorpjes zijn klein, verstild en grotendeels verlaten, met schuren die op invallen staan. Wel heel mooi maar gelukkig hebben we genoeg benzine en te eten en te drinken bij ons, want zelfs de bakkers zijn verdwenen en benzinepompen komen we ook kilometers lang niet tegen, laat staan een restaurant.
Eten en slapen
Via de bekende sites is er qua onderdak uiteraard een en ander te vinden, maar je moet er wel vroeg bij zijn, want zo dik bezaaid is het nou ook weer niet als je een normale prijsklasse wilt.
Wij sliepen in Givet in Hotel Val Saint Hilaire (schoon, gewoon prima), in Rocroy in Hôtel du Commerce (schoon, leuk ingericht, ruim en oud, maar goed bijgehouden) en in Signy-l’Abbeye in Le Gibergeon (oud, krakkemikkig, maar wel schoon).
Qua eten sprongen eruit: in Rocroi Les Saveurs de l’Etoile (https://lessaveursdeletoile.fr) en in Signy-l’Abbeye de Auberge de l’Abbeye (https://aubergedelabbaye-signy.fr); die is met de producten van hun eigen boerderij echt een omweg waard. En aan de oost-kant: Les Colimençarts, in Dun-sur-Meuse (geen website, tel.: +33 3 29 80 81 80); met door de week een prima 3-gangen dagmenu onder de 20 euro.
Veel WO1 in Franse Ardennen
Na een tussenstop in het wat grotere Signy l’Abbaye, voor een flinke wandeling door het bos, gaan we de grens met het departement Meuse over, voor een bezoek aan het Amerikaanse oorlogsmonument in Montfaucon, een van de vele dorpjes die in de Eerste Wereldoorlog totaal werden verwoest. Het monument bij het ‘village détruit’ is ter herdenking aan het Maas-Argonne offensief in 1918. Een paar kilometer verderop, in Romagne-sous-Montfaucon, is de Amerikaanse erebegraafplaats, met ruim 14.000 graven en ook een (gratis) museumpje over de inbreng van de Amerikanen in deze slag (https://www.abmc.gov). Er zijn overigens ook veel Duitse begraafplaatsen in de omgeving.
- © Guillaume Ramon
Verzamelaars vinden nog steeds van alles
En hoezeer deze ‘Grande Guerre’ nog van invloed is in het huidige Frankrijk, blijkt ook uit het privémuseum van de Nederlander Jean-Paul de Vries in Romagne-sous-Montfaucon (entree 8 euro - https://www.romagne14-18.com). Het is de laatste ‘must see’ op onze lijst voor deze reis door de Franse Ardennen. De Vries graaft (in een straal van 5 kilometer rond zijn huis) nog dagelijks voorwerpen uit die tijd op en heeft alles wat hij vond sinds hij als 7-jarig jochie voor het eerst in de regio kwam en verzamelaar werd, uitgestald in zijn schuur. Hij is overigens niet de enige, ook in Montfaucon is er een zo’n privémuseum (https://www.14-18nantillois.com). En dat is toch iets dat een beetje blijft spoken in je hoofd.
Info
Veel meer over deze streek vind je o.a. op https://www.ardennes.com/nl/
Zie ook Lameuse.fr