CanadaDesolation Sound: op de rand van de wildernis

Met een vriend uit Vancouver ga ik een paar dagen naar Desolation Sound, een gebied met ongerepte wildernis in British Columbia. We gaan met de auto en nemen in Horseshoe Bay de ferry naar Langdale aan de Lower Sunshine Coast. Gelukkig hebben we een ticket gereserveerd. Dus kunnen we fluitend de file voorbijrijden en zijn we verzekerd van een plekje aan boord. De overtocht duurt zo’n 40 minuten. Een tweede ferry brengt ons van Earl’s Cove naar Saltery Bay aan de Upper Sunshine Coast. Vanaf het dek van de ferry spotten we orka’s!

Highway 101

Er volgt een mooie rit door de naaldbossen. Highway 101 is de autoweg die we nemen. Het water van de Strait of Georgia scheidt ons nu van Vancouver Island. We pauzeren bij Lang Creek Native Plant Garden, een tuin met inheemse planten zoals de naam al zegt. Ernaast is een zalmkwekerij. Aangekomen in de plaats Powell River slaan we proviand in, want Desolation Sound ligt afgelegen in het gebied van de First Nations. Het dichtstbijzijnde plaatsje Lund is niet meer dan een gehucht. Het is de plek waar Highway 101 eindigt en de wildernis begint. 

Houten chalets

Vroeg in de middag komen we aan op de plaats van bestemming: Desolation Sound Resort. Het resort bestaat uit een stuk of tien charmante houten chalets verspreid over een bosrijk terrein. De receptie is dicht, maar er hangt heel attent een briefje op de deur met instructies waar ons huisje ligt en waar we de sleutel kunnen vinden. De beheerders zelf zullen eind van de middag weer terug zijn. Het zijn sprookjesachtige houten huizen, eentje heeft zelfs een torentje. De auto parkeren we niet ver van ons chalet en we genieten al meteen van de serene rust.

Spiegelend water

Ons chalet heeft twee slaapkamers, een ervan is ook geschikt als ‘kinderkamer’ met een tweede bed in de hoogte. Het huisje heeft een prachtige ligging aan het water. Vanaf ons terras met twee Bear Chairs kijken we erop uit. Dat water is de Okeover Arm, een soort inham voor de kust van British Columbia. Het water is nu spiegelglad en de zon schijnt volop. De Upper Sunshine Coast doet zijn naam eer aan vandaag! De beheerders van Desolation Sound zijn Vincent en Julie. Julie steekt later op de dag haar hoofd om de hoek om te vragen of alles naar wens is.

Pittoresk plaatsje

Julie geeft ons wat tips voor het diner vanavond. Een van de opties is om naar het gehucht Lund te rijden. In dit pittoreske vissersplaatsje zit restaurant Boardwalk waar je op een houten deck direct boven het water zit. Het eten is hier niet per se om over naar huis te schrijven – al is de tempura erg lekker – maar het uitzicht is wel prachtig. We kijken op de zeilbootjes in de haven en het water van de Strait van Georgia erachter. Nu de zon ondergaat, kleuren de wolken prachtig oranje. ‘Kiss the Sky’ zag ik in krijt op een speelveldje. De lucht is om te zoenen zo mooi.

Kajaktour

Vanuit Lund kun je met een watertaxi naar het zandeiland Savory Island, maar wij hebben andere plannen: we gaan kajakken op de Okeover Arm! De tocht met Footprint Kayak – van twee Nederlandse eigenaren – vertrekt vanaf Desolation Sound Resort. Onze gids is de jonge Sonje, die hier als seizoenkracht werkt. We krijgen elk een eenpersoonskajak. Die van mijn reisgenoot Marck is knalgeel en die van mij knalgroen. Twee andere deelnemers delen een tandemkajak. De kajaks zijn zo ontworpen dat ze niet omslaan, best een geruststellende gedachte. 

Oesterfarm

Het is opnieuw stralend weer. De hemel is intens blauw en het water vrijwel rimpelloos. Wat is het heerlijk op het water. We peddelen in rustig tempo om een zeehond die op een rots zit niet te storen. Hij neemt een duik in het water en klimt dan weer terug op zijn rots. We komen langs een oesterfarm, die zo goed schijnt te zijn dat zelfs sterrenrestaurants uit New York er hun oesters afnemen. Okeover Organic Oysters heet de farm. Ook varen we langs een rotswand vol met zeesterren. Voordat we terugpeddelen, meren we nog aan bij een kiezeleilandje.

Sunshine Coast Trail

Na de kajaktocht gaan we op weg naar Powell River om te lunchen bij Coastal Cookery, een tip van Sonje. Zodra we de weg opdraaien zien we een zwarte beer met jongen! Op het menu butternut soup, buttermilk chicken… alles klinkt even lekker. Ook de pasta met wilde paddenstoelen is goed. Om de calorieën er weer af te krijgen, maken we een hike over de Sunshine Coast Trail, een bosrijk pad langs de kust. We zien Arbutus Trees, bomen met rode stam en extreem hard hout die langs de hele westkust groeien, van Californië tot hier in West-Canada. 

Gibson’s Beach

Ook vandaag zoeken we weer een mooie plek om de zonsondergang te zien. Het wordt Gibson’s Beach op de route terug van Powell River naar Desolation Sound Resort. Een serenere plek hadden we niet kunnen kiezen. De enige andere personen die we hier tegenkomen is een ouder stel dat net terug is van een kajaktocht. Gibson’s Beach is een ongerept zandstrand met grote keien waar we opklimmen. Opnieuw zijn we getuige van een prachtige sunset. De lucht kleurt nu roze. Terug bij het chalet trekken we een heerlijke fles rode wijn open.

Zwarte beren

De volgende morgen is het tijd om terug te gaan naar de bewoonde wereld. We mikken de sleutel in het daarvoor bestemde busje en aanvaarden de terugreis. Ook nu zien we – letterlijk – weer beren op de weg! Drie zwarte beren steken vlak voor onze auto de weg over. Verderop stoppen we nog even bij de Tla’amin Conveniance Store, een winkel van de First Nations, om zalm te kopen. Ook passeren we Wildwood Pub, gerund door First Nations. De houtovenpizza’s schijnen hier fantastisch te zijn. Dat onthouden we voor een volgende keer!