LuxemburgHeerlijk ontspannen fietsen in Luxemburg

Luxemburg is een klein landje: op maat voor de fiets, maar je waant je onderweg in Zwitserland en Toscane. Op onze eerste fietsbewegingen in de hoofdstad wordt het ons al duidelijk: de stad is veranderd. Brede autostroken zijn versmald en er zijn nu fietspaden. Bij het station lijken de werkzaamheden net afgerond. Voetgangers moeten nog wennen aan de fietsers. Een glimmende tram zoeft over het Adophe-viaduct tussen de stationswijk en de oude stad. Onder het wegdek van dit monumentale viaduct hangt een riant fietspad.

Hoog en laag

De hogere delen van de stad worden doorsneden door de diepe valleien van de Pétrusse en de Alzette. Langs het water van de Alzette slingert zich de benedenstad, met leuke fietspaden langs de knusse huisjes. Vooral Luxemburg-Clausen is nu een trendy wijk met intieme drink- en eetgelegenheden. Vanaf het fietspad langs de rivier krijgen we een prachtige blik op de hoger gelegen delen van de stad. Links liggen de kazematten van Vauban met de dreigende schietgaten en er boven de kathedraal. Aan de rechterzijde kijken we uit op de futuristische hoogbouw van de Europese wijk. De lift in de rotswand bij Grund brengt ons met fiets en al naar boven midden in het oude centrum.

Luxemburg: knus, schoon en kneuterig

Statig doet de erewacht zijn passen voor het werkpaleis van de Groothertog. Het heeft iets knus. Het lijkt te passen bij de Luxemburgse motto: Mir wölle bleiwe wat mir sin (wij willen blijven wat wij zijn). Meer dan 45% van de bevolking komt oorspronkelijk uit het buitenland. Bijna het gehele landje is grensgebied. Massa’s Belgen, Duitsers en Fransen komen vanuit hun land dagelijks over de vloer om inkopen te doen, benzine te tanken, maar ook om te werken. Dankzij de massale inkomsten van hun benzine- en alcoholtaks zijn de overige belastingen laag. Toch heeft Luxemburg het geheel eigen karakter weten te behouden. De huizen zijn keurig en kneuterig en de straten zijn schoon: een soort operettedecor.

Lange geschiedenis

Monique Goldschmit neemt ons mee op de UNESCO-fietsroute van nog geen tien kilometer die voert om de oude stad langs belangrijke monumenten. Vol trots vertelt Monique honderd uit over haar stad met een geschiedenis van meer dan 1000 jaar. Luxemburg kende een groot aan belegeringen en de diverse bezetters lieten hun sporen na. Er zijn flinke stukken van het Groothertogdom afgesnoept, maar Luxemburg is nog altijd een zelfstandig land.

Imponerend uitzicht

Het riviertje de Alzette kronkelt zich als een slang door de diepgelegen de benedenstad, maar het dal van het zijriviertje de Pétrusse is vooral park. We hebben totaal geen idee dat boven ons op de hellingen zich een grotere stad bevindt. Indrukwekkend is dat we nu diep onder de grote viaducten doorfietsen. Nog meer imponerend is de transparante lift van Pfaffenthal met tijdens de rit een schitterende uitzicht. Boven rusten we uit in het stadspark van de stad, waar ooit ook verdedigingswerken waren. 

Alles Europees...

De ruime opgezette wijk Kirchberg is de nieuwe stad met de gebouwen van de Europese Unie. Monique laat ons de riante optrekjes zien van onder andere het Europees Gerechtshof, de Europese Rekenkamer en het secretariaat van het Europese Parlement. Het Europese Parlement zetelt zelf in Brussel, maar regelmatig verplaatst het gehele gezelschap zich samen met notulisten en tolken naar Luxemburg en Straatsburg. Er rijdt dan een speciale trein om de hoeveelheid aan documenten te verplaatsen. Oude verdragen bepalen dat nu eenmaal.

De stad uit

Na Kirchberg rollen onze banden midden in de rust van de natuur op de fietsroute PC2. Dit is het tracé van voormalige stoomtreintje Charly, dat van 1904 tot 1954 tufte tussen de hoofdstad en Echternach. Vooral in de oorlog was dit spoortje van grote betekenis. Benzine was er alleen voor de Duitse bezetter, maar kolen had Luxemburg genoeg. Oudere Luxemburgers denken nog altijd met weemoed aan hun Charly. Op diverse plaatsen staan herinneringen en oude stationsgebouwen. Het dorpscafé van Gonderange heet nog altijd Op de Gare. Het is zondagmorgen en het terras zit vol met mannen aan het bier. Boven op een heuveltop prijkt een gedenkwaardige zendmast. De kraamkamer van RTL, die vanuit deze mast programma’s uitstraalde naar tal van landen.

Het 'wilde westen'

We stappen over van de PC2 naar de PC5 naar het Mullertal: het Klein-Zwitserland van Luxemburg. De grillige rotswanden pal langs het fietspad lijken ons kwaadaardig aan te staren. Op een avontuurlijk pad midden tussen de groene woudreuzen wijzen duidelijke en gloednieuwe bordjes ons de weg. Verdwalen zoals Hans en Grietje lijkt onmogelijk. Via de PC12 maken we een doorsteek naar Guttland: het wilde westen van Luxemburg, waar het toerisme nog in ontwikkeling is. Toch waren de Romeinen hier al. In Vichten lopen we over Romeinse mozaïeken.

Veel info onderweg

Het glooiende land schotelt ons unieke vergezichten voor. In de verte ontwaren we de contouren van de stad Luxemburg. De wolkenformaties doen de rest. Kleurrijke panelen langs het fietspad geven ons informatie over de geschiedenis van dit afgelegen deel van het Groothertogdom. Foto’s uit het verleden staan op de juiste plek in het heden. De middeleeuwse verdedigingstoren van Useldange roept bij ons associaties op met San Gimignano in Toscane.

Schattig dorpje

Het nietige dorpje Niederpallen had een eigen station. Het piepkleine gebouwtje lijkt kenmerkend voor het poppenhuis Luxemburg. Uit het kraantje komt nog altijd drinkwater. Op een spoor pronkt een treintje uit het verleden. Op het andere spoor loopt nu de langeafstandsfietsroute EuroVélo 5, die het Britse Canterbury met Italië moet gaan verbinden.

Over het spoor

We volgen deze route voor een stukje. Het station van Noerdange is nu een museum. We schrikken als we door het loket kijken. Is daar een spoorwegbeambte achterbleven achter zijn bureau? Het blijkt een levensechte pop te zijn. Treintje spelen blijft leuk. Vooral als een donker oog van een tunnel voor ons opdoemt. Op tijd floept echter het licht aan. 

Luxemburg op de fiets is top

In Kleinbetttingen stappen we met onze fietsen in de trein naar de hoofdstad, om ook de fiets mee in de trein te proeven. We nemen afscheid van Monique en kijken voldaan terug op onze mini-fietstrip. Luxemburg op de fiets is een aanbeveling.