NederlandThuis tijdens de coronacrisis, wat doen de RonReizen-bloggers? Harmke

Paparazzi

Een zwaan drijft voorbij en verjaagt een meerkoet. Nu ik min of meer aan huis ben gekluisterd, zoek ik het vertier voornamelijk op het balkon van mijn appartement op IJburg. Dat balkon kijkt godzijdank uit op het water. Want hemeltjelief, je zou maar driehoog-achter wonen in deze tijden, bedenk ik. Kortom, ik tel mijn zegeningen. 

Behalve zwanen zie ik bootjes langsvaren en peddelen er suppers voorbij. Op het grasveld aan de overkant spelen kinderen. Tel daar de zon bij en mijn vakantiestemming is compleet. Toch voel ik me gevangen. Dus dank ik Mark Rutte uit de grond van mijn hart dat hij vooralsnog heeft gekozen voor die ‘intelligente’ lockdown, zodat ik nog steeds naar buiten kan om bijvoorbeeld een rondje door het Diemerpark te fietsen. 

Niet eens zo heel lang geleden was ik zowat elke maand op reis. Wat zeg ik? In maart voer ik nog op een cruiseschip rond de Canarische Eilanden. En nu kijk ik niet langer uit op de lavavelden van Lanzarote of − pak ’m beet − de wolkenkrabbers van Manilla. Mijn skyline bestaat uit de rij twee-onder-een-kap-watervilla’s aan de overkant. En dat is best even omschakelen. Er is alvast meer te doen dan in Almelo… 

Commotie. De boot van de overburen is met de achtersteven onder de oppervlakte verdwenen. Opvarenden van een passerend bootje geven vanaf het water advies hoe de boot weer op te takelen. En ik kijk toe en voel me een ramptoerist op eigen balkon. Als volleerde paparazzi maak ik een snapshot.