ZwitserlandFietsen over Zwitserse keien

We reizen al jaren meerdere keren per jaar door de Gotthardtunnel, een van de doorgaande passages van noord naar zuid door de Alpen. De tunnel is inmiddels berucht door de ellenlange files die er ontstaan veroorzaakt door de zogenaamde ‘Blockabfertigung’. Dit houdt zoveel in als: 'we plaatsen een stoplicht en laten steeds niet meer dan twintig auto’s door om opstoppingen en gevaarlijke situaties te voorkomen in de tunnel'. Na de tunnelbrand in 2001 waar 14 mensen om het leven kwamen is dit ingesteld.

Alternatief: de pas over

Inmiddels is gestart met de bouw van een tweede tunnelbuis die de ‘Blockabfertigung’ overbodig zal maken. In plaats van de tunnel is er een alternatief: de Gotthardpas. Een prachtige bergpas die goed is uitgebouwd en bij mooi weer zeker een goed alternatief is. In tijd win je niks, zelfs bij anderhalf uur file, maar mooi is de pas, zeker van noord naar zuid wel. 

Wisselvallig weer in Zwitserland

Telkens als we bij de Gotthardtunnel komen, hopen we op een beetje mooi weer. Best lastig want dit deel van Zwitserland in het Kanton Uri is vaak de scheidslijn tussen het wisselvallige weertype in het noorden en het zomerse zuiden in Noord-Italië. Het gevolg is dat het er vaak regent, mistig is en vooral ook fris.

Geen asfalt maar kasseien 

Maar na jaren met de ruitenwissers aan deze hobbel te hebben gepasseerd, hebben we een keertje geluk. En dat in de herfst! De lucht is staalblauw, er staat nauwelijks wind en het is een aangename 17 graden in het dal bij Airolo. Nu moet het gebeuren waar we al zo lang onze focus op hebben gezet: het fietsen van de Via Tremola, de oude Romeinse Alpenpasweg naar de Gotthard. Asfalt en klinkers hadden ze in die tijd nog lang niet, nee de Via Tremola heeft kasseien, in prachtige kleuren en mooi van vorm.

De e-bike maakt het leuker

We vertrekken, na een cappuccino in Airolo te hebben gescoord, naar het begin van de route. Even een klein stukje over het asfalt maar al snel hobbelen we over de hobbelige steentjes. We maken het ons gemakkelijk en rijden met een e-bike. Panoramisch fietsen noem ik dat, geen gestoemp 10% bergop, maar relaxed rollen met een lichte ondersteuning. Niet de kilometers aftellen om maar van die zure benen af te komen, maar de ijle berglucht insnuiven, om je heen kijken en zo lang mogelijk genieten van de fenomenale uitzichten die na elke haarspeld dat je hoger komt nog adembenemender worden. De kleuren zijn indrukwekkend in de herfst. Goudgeel en bruin overheersen in combinatie met de vele tinten grijs van de rotsformaties.

De Via Tremola telt maar liefst 37 haarspeldbochten!

Unieke ervaring in Zeitserland

De Via Tremola mag je met de auto ook rijden, maar er is bijna niemand die dat doet op een enkel klein camperbusje na die graag poseert voor instagramwaardige foto’s. We slingeren bocht na bocht omhoog. Ik stop af en toe om even omlaag te kijken en de reeks bochten boven elkaar te zien liggen. Uniek! Elke kilometer wordt aangegeven met een stenen paaltje hetgeen de Via Tremola kenmerkt. 

In de herfst zijn de Alpen op z'n best

Op de bergpas komt de Via Tremola uit bij de hoofdweg. Een klein bergrestaurant biedt versnaperingen, de souvenirs ontbreken natuurlijk ook niet en op de parkeerplaats is het een samenkomen van motorrijders, camperaars en fietsers. We spreken een paar motormuizen uit Bern. Ze rijden vier passen vandaag en leggen ons uit dat juist in de herfst de vergezichten het beste zijn in de Alpen. We snuiven nog een keer de frisse berglucht, genieten van het panorama en dalen af. Over de Via Tremola natuurlijk, what else!