BelgiëEurovelo 5: fietsroute van het jaar!

'Bienvenue-welkom' geeft het bord op de grens langs het kanaal van Roubaix naar de Schelde aan. We voelen de overgang, want onze banden rollen meteen een stuk soepeler op het betere wegdek in België. Het kanaal straalt een bonk nostalgie uit met Vincent-van-Gogh-achtige sluisjes en ophaalbruggetjes. Dit is Wallonië, maar langs de Schelde fietsen we langs de Vlaamse oever.

Asfalt voor de fietsers

De IJzerweg fietsbrug brengt ons weer naar Wallonië. Deze ranke brug is een prachtig staaltje van samenwerking tussen Vlaanderen en Wallonië om het fietsen te bevorderen. Voor ons wachten de heuvels van het Pays de Collines. Het voormalige spoortje brengt ons gemakkelijk naar een hoger niveau. Soms moeten we van het spoortje af, omdat er een bouwwerk in de weg staat. Wegen zijn hier vaak in slechte staat met kasseien, maar speciaal voor fietsers is er een afgeschermde strook asfalt. Gemotoriseerd verkeer moet bonken op de kinderhoofdjes. Verschil moet er zijn. De Waalse heuvels gaan over in de Vlaamse Ardennen.

Sfeervol Ronse

Rond het stadje Ronse liggen een paar drukke wegen, maar een fietspad met zoevend asfalt brengt ons kruisingsvrij naar het station. Aan de voet van de monumentale Sint-Hermesbasiliek hebben we de luxe van een keuze uit een aantal sfeervolle staminees. Tussen zijn werkzaamheden in de kerk door drinkt de koster zijn koffietje in café Sint-Hermes. Het Fiertel bier is vernoemd naar de jaarlijkse processie door de straten van de stad.

Eurovelo 5 volgt het spoor

In de gloriejaren van de mijnbouw daalden veel Vlamingen af naar de Borinage in Wallonië om als mijnwerker aan de slag te gaan. Vanaf Ronse liep een spoorlijn met de naam 'Mijnwerkerspad'. De Eurovelo 5 volgt voor een stukje het spoor van de mijnwerkers. Langs het fietspad bekijken we de herinneringen. Met al onze zintuigen ervaren we onmiddellijk dat we weer in Wallonië fietsen. Het is allemaal wat meer rommelig en ongeregeld. Ook de geuren lijken anders. Wel goed georganiseerd zijn de fraaie foto’s langs de route bij Vloesberg. Zitjes bieden ons de gelegenheid om de kunst der fotografie in de natuur te bewonderen.

Industrieel monument

De kleine stad Lessen aan de Dender is trots op haar Vlaamse Renaissance erfgoed, maar Lessen hoort nu bij Wallonië. Pronkstuk is het voormalige ziekenhuis Notre-Dame à la Rose. Aan de Dender valt de Chargeur à Bateaux als industrieel monument onmiddellijk in het oog. Via deze constructie werden schepen geladen. Opmerkelijk dat deze bonk roest nog tot 1984 nog dienst heeft gedaan.

De echte Manneken Pis

Op het jaagpad langs het riviertje fietsen we Vlaanderen weer binnen. Rechts priemt de top van de gevreesde Muur van Geraardsbergen. Wees gerust: de Eurovelo 5 voert je niet over deze puist, maar wel langs de enige echte Manneken Pis op de Markt. Dit ventje staat al 150 jaar langer wild te plassen, dan zijn navolgertje in Brussel. Naast het plassende jongentje is het supporterscafé van de nieuwe Belgische wielerlegende Remco Evenepoel.

Bieren mengen 

Nog voor Ninove verlaten we de Dender de heuvels van het Pajottenland in. Deze streek is bekend om het geuzenbier van spontane gisting. Oud bier en jong bier worden met elkaar vermengd. 'Geuzen steken' noemt men dat hier. We testen een onvervalste Geuze Boon op de Markt van Halle, de meeste zuidelijke stad van Vlaanderen. Halle is ook de stad van commissaris Witse. Tijl Uilenspiegel zou hier ook geweest zijn.

Op naar het centrum van Brussel

Langs het Kanaal van Willebroek fietsen we op Brussel af. Het smalle jaagpad is verbreed tot een riant fietspad. Een kanaal kan saai overkomen, maar industrieel erfgoed, zoals de steenkolos van 'Moulins de Ruysbroeck' zorgt voor afwisseling. Het jaagpad brengt ons tot in het centrum van Brussel. De Antoine Dansaertstraat was een verpauperde straat, totdat jonge, ondernemende Vlamingen begonnen met een reeks aan trendy winkeltjes.

Eurovelo 5 midden in Brussel

Brussel ondergaat een gedaanteverandering. De Anspachlaan was tot voor kort een verkeersriool. Nu is deze statige laan het domein voor fietsers en voetgangers. Ondernemers die fel tegen waren, zien nu het publiek massaal toestromen. Een hoge borstwering beschermt de fietsers tegen het autoverkeer in de Wetstraat, waar de federale regering van België zetelt. Meer ruimte is er vanaf het Jubelpark met de Triomfbogen uit 1905. Onze longen krijgen volop zuurstof op de lange dreven van het uitgestrekte Zoniënwoud.

Van Vlaanderen Wallonië in

Het Meer van Genval ligt precies op de grens van Vlaanderen en Wallonië. We fietsen langs de Vlaamse kant, maar duiken dan definitief Wallonië in. Het landschap wordt wijder en de dorpen kleiner. Waver is de hoofdstad van Waals-Brabant. Pretpark Walibi bij Waver is populair, maar wie kent het stadje aan het riviertje de Dijle zelf? Dankzij de bordjes van de Eurovelo 5 ontdekken we het straatje Cul de Sac, met leuke eettentjes in de avonduren.

Weer over een voormalig spoor

Langs het fietspad ligt op het land de vlas te wachten op regen, maar de afgelopen zomer kende een lange tijd van droogte. Op het plateau komen we tussen de wuivende velden ook kinderkopjes tegen, maar dan zoeven we ineens op een voormalige spoorbaan naar de stad Namen. 

Sfeervol Namen

Namen is de hoofdstad van Wallonië. In tegenstelling tot andere Waalse steden is de industriële revolutie met alle stof, viezigheid en grauwheid aan Namen voorbij gegaan. De oude binnenstad kent een waar doolhof aan sfeervolle straatjes en pleintjes. Terwijl de zon ondergaat bruist het hier van het leven. 

Uitzicht vanaf de citadel

Als een salamander ligt de citadel op de scherpe punt van het reliëf boven het samenvloeien van de Maas en de Samber. De huidige citadel is herbouwd door de Nederlanders na de val van Napoleon bij Waterloo in 1815. Vanaf de Citadel hebben we uitzicht over de stad.

Langs het mooiste deel van de Maas

Tussen Namen en Dinant is de Maas in België op haar mooist. Het is een waar genot om langs het stromende water te fietsen met de rotswand aan de overzijde. Langzaam komt Dinant in ons vizier met de karakteristieke citadel boven de kerktoren. Dinant is de geboorteplaats van Adolphe Sax, de uitvinder van de saxofoon. Als eerbewijs staat op de brug over de Maas een serie bontgekleurde instrumenten opgesteld.

Pareltje in de Ardennen

In Dinant staat de Abdij van Leffe. Wie heeft er nooit gehoord van Leffe bier? Het bier wordt echter niet hier gebrouwen, maar bij Stella in Leuven. Bij de abdij verlaten we de Maas. Het beekje de Leffe brengt ons geleidelijk omhoog de Ardennen in. Boven op het plateau krijgen we een uniek gevoel van ruimte: 360 graden uitzicht. Een heerlijke afdaling brengt ons in het diep uitgesneden dal van de Ourthe. In een meander ligt la Roche-en-Ardenne; de parel van de Ardennen.

Bastogne: historische stad

Langs kabbelende watertjes gaan we langzaam naar Bastogne op het hoogste punt: een strategische plek. Dat bleek tijdens het Ardennenoffensief, dat de Duitsers inzetten tijdens de sneeuwjachten rond de Kerstdagen van 1944. De Amerikanen raakten omsingeld, maar opgeven kwam niet voor in de vocabulaire van de Amerikaanse bevelhebber generaal Anthony McAuliffe. Bastogne veranderde in een hel: ook voor de bewoners, maar de stad werd uiteindelijk ontzet. De eerste Amerikaanse tank die de stad bereikte staat nog altijd pontificaal op de Place Géneral McAuliffe. Op de heuvel Mardasson is het indrukkwekkende Battle of the Bulge Monument. In het museum beleven we audiovisueel de verschrikkingen uit die Oorlogswinter. Bastogne is ook het keerpunt van de legendarische wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik.

Over het gravel naar Martelange

Ooit tufte een stoomtrammetje van Bastogne naar Martelange. In plaats van de tramsporen ligt er nu een fietspad. Het eerste deel op dit stukje Eurovelo 5 is geasfalteerd, maar het tweede stuk moet nog volgen. Het is echter prima fietsen op de gravelsporen. Langs de route staat informatie over het stoomtreintje van weleer en we krijgen een waarschuwing om op te passen voor teken.

Eindpunt Eurovelo 5 op grens van Luxemburg

Langs de riviertje de Sûre bereiken we ons eindpunt Martelange: een langgerekt plaatsje doorsneden door hoofdweg N4. De huizen aan de westelijke zijde van de weg liggen in België en aan de oostkant is Luxemburg. Aan de Belgische kant is geen middenstand te bekennen. De Luxemburgse zijde bestaat uit een lang rij van tankstations, winkels en horeca. De belastingen in het Groothertogdom liggen immers stukken lager. Net over de grens staat een fietswegwijzer: Rome 1650 kilometer. Iets voor een volgende keer?