ItaliëSkirama Dolomiti: pak het gouden uurtje

Het is eind januari als ik met mijn dochters vanaf het Gardameer richting de Brenta Dolomieten rijd en dan wel precies naar Andalo en Molveno. We gaan zwemmen bij AcquaIn, het grote zwembad met wellness center naast een overdekte ijsbaan nabij het centrum van Andalo. Dit is mijn ‘goedmakertje’ voor het feit dat Grete en Noora de volgende ochtend voor dag en dauw op moeten staan. Na een paar uur badderen en stomen, gaan we heerlijk eten om daarna in een hotel in Molveno vroeg het bed in te duiken.

Vroege drukte

De volgende ochtend rijden we rond half zes richting het nabij gelegen Andalo en het is grappig te zien hoe het op dit tijdstip op de parkeerplaats bij de kabelbaan Andalo-Doss Pelà al één en al beweging is. Terwijl we onze skischoenen aantrekken, horen we de lift starten die speciaal voor ons, de deelnemers aan dit evenement 'Alba in Paganella', extra vroeg opengaat. Alle skigebieden in Trentino organiseren één of meerdere malen dit evenement waarbij je vanaf de top de zonsopkomst kunt beleven en genieten van een overheerlijk ontbijt.

Veelzijdig gebied

Paganella Ski is veelzijdig en ideaal voor wie zowel uitdagende pistes zoekt, zoals de Olimpionica, als ook brede blauwe en rode pistes om meer ervaring op te doen. En het gebied maakt onderdeel uit van Skirama Dolomiti. Een groep van 8 wintersportgebieden in Trentino waar je met één enkele skipas in al deze gebieden terecht kunt. Sommigen zijn direct met elkaar verbonden, anderen kun je als een ware skisafari tijdens je vakantie bezoeken.

In het donker naar boven

Na controle van onze namen en benodigde documenten, stappen we in de lift en verdwijnen in het donker. Sterren flonkeren overal aan de hemel en we kunnen heel vaag de toppen van de Dolomieten onderscheiden. Zodra we uit de kabelbaan stappen, wordt ons gevraagd even te wachten zodat ze het stukje piste naar de stoeltjeslift kunnen bijlichten. Vanuit de lift naar de top van de Paganella (2.125.m) zien we vervolgens hoe de hut ‘La Roda’ er al uitnodigend uitziet met de verlichte ramen.

De ochtend gloort

Daar aangekomen zien we in het oosten de hemel geel en oranje kleuren terwijl de Dolomieten in het westen nog steeds in het donker zijn gehuld. Rondom de hut branden er vuurkorven en op het terras worden de bakplaten verhit en lopen de koks druk heen en weer. Grete en Noora duiken de warme hut in om te zien wat daar voor lekkers is en horen dat ze nog even geduld moeten hebben.

Steeds lichter...

Ik, net als andere deelnemers, maak ondertussen foto’s en film het oplichten van de horizon. In het zuiden ligt het Gardameer waar men langzaam ontwaakt tussen palmen en olijfbomen terwijl we hier in de sneeuw staan met een fris windje in het gezicht. De zon is nog steeds niet zichtbaar maar laat de lucht erboven wel steeds feller oranje kleuren en ineens worden ook de Dolomieten goed zichtbaar.

Beeldschone zonsopkomst

Fel oranje zijn ook de vlammen van het vuur bij de bakplaten waarop inmiddels eieren, spek, varkensreuzel en ribbetjes worden gebakken. Mijn dochters hebben nu geen geduld meer en manen mij naar binnen om te ontbijten. Daar staat een buffet waar ze brood, toast, ‘krapfen’, pannenkoekjes, warme chocolademerk, koffie, verse boter en jam aanbieden. We laten van alles opscheppen en genieten van de lekkernijen. Ik houd de buitenlucht in de gaten en kan het niet laten af en toe snel buiten te kijken. Ineens zie ik hoe de hemel boven de Dolomieten alsware roze stralen krijgt als reflectie op de zonsopkomst achter mij. Beeldschoon!

Het gouden uurtje

En dan iets over half acht kruipt de gouden zon achter de bergkam vandaan en omarmt iedereen met de warme stralen. Ik bedenk mij dat dit moment dagelijks plaatsvindt maar het blijft uniek, zeker op een plek als deze. De grijze grillige Dolomieten kleuren nu ook en het Gardameer wordt duidelijk zichtbaar… Dit schitterende uitzicht vanaf de Paganella is en blijft een favoriet van mij.

Alle ruimte om te skiën

Ik geniet van nog een kop warme koffie met een paar pannenkoekjes en dan gaan er een paar liften speciaal voor ons draaien totdat om half negen de dalstations openen. Met dit heerlijke ontbijt hebben we volop energie en duiken omlaag. We hebben alle ruimte terwijl we over de strak geprepareerde pistes glijden. Zo skiën we door totdat er meer en meer mensen naar boven komen. Tegen het einde van de ochtend dalen af naar Andalo waar er een zondagse drukte heerst en wij moe maar voldaan huiswaarts keren.

Pak zo'n kans! 

Geloof me: skiën bij zonsopkomst is een prachtige ervaring. Kijk op de evenementen kalender van je skigebied in Trentino en pak de kans als je hier ter plaatse bent.

Tekst en foto's: Sytske Maaijen