FrankrijkActief in de Jura!

Het is er wit in de winter, met drie skiregio's en met het hoogste punt op 1720 meter. Maar ga je in de zomer, dan tref je in de Jura-bergen een prachtige groene natuur met heel veel ruimte om te wandelen, biken, hiken en talloze andere activiteiten in het regionale park. Hier wat voorbeelden!  

Met de step de natuur in

Laat ik beginnen in wintersportdorp Les Rousses waar we de trottinette pakken. Een step dus, maar een elektrische variant en ook groter en steviger. Want we gaan een mountainbike-parcours af. Het is even wennen zo staand op de step met een behoorlijk zware rugzak op waar de accu in zit! We krijgen op de parkeerplaats les in het wegrijden en vooral remmen (beetje achterover hangen, anders kukel je voorover over het stuur) en als we eenmaal een en ander doorhebben gaan we, op standje 1 dus rustig aan, op pad. 

Diep het bos in met de step

Vlak bij het dorp is een fort waar we over de binnenplaats en omheen rijden. We krijgen de smaak te pakken en onze gids neemt ons mee steeds dieper het bos in over smalle paadjes heuvelop-heuvelaf waarbij het zaak is een beetje door de knieën te gaan om al het gehobbel op te vangen. Na een uurtje scheuren we op standje 3 (!) terug naar de garage en zit dit leuke avontuur erop. 

Trainende toppers in de Jura

Ook heel leuk om te doen is om eens een kijkje te nemen bij het Stade Nordique des Tuffes in Prémanon. Het enorme complex bestaat naast wat skispringschansen uit tal van geasfalteerde paden in een bergdal waar Franse wintersportatleten het hele jaar door kunnen trainen op de Noordse disciplines. Alle toppers uit het Franse team trainen hier en tijdens ons bezoek waren het vooral jonge aanstormende talenten die op rolski's onvermoeibaar hun rondjes draaiden. 

Schieten op zwarte rondjes! 

Het leuke is: als toerist mag je hier zelf ook aan de bak! Biatlon, cross country of welke andere discipline dan ook: leef je uit. We hebben de rolski's niet ondergebonden, maar mochten wel onder begeleiding van trainer Alain die het Mongoolse Olympische team nog heeft getraind, schieten op de biatlonbaan. Over een afstand van vijftig meter zie je de vijf zwarte rondjes van slechts 4,5 centimeter in doorsnee die we liggend met het lichte geweer (.22, 5,6 mm) moeten zien te raken. 

Topervaring...

In m'n eerste poging raakte ik drie doelen en dat was zeker niet slecht. Het telescoopkijkertje bovenop het geweer is loepzuiver maar trilt ook bij de minste beweging en je krijgt dan pas door wat de topatleten moeten doen die eerst nog eens kilometers langlaufen in de benen hebben en zwaar ademend de boel stil moeten zien te krijgen. Echt een leuke ervaring en top om een stop met het gezin te maken. 

41 sledehonden in de Jura!

Vlak bij de Col de Menthieres (1128 m) lopen we het lange pad op vanaf de landweg tot aan de boerderij. Het is stil, maar dat is bedriegelijk. Want als ons geklets het weiland bereikt, waar de 41 sledehonden van Gerard zich bevinden, is het al snel een oorverdovend geblaf en gehuil dat tot ver in het dal tussen de bergwanden kaatst. "Dat zullen je buren wel leuk vinden", zeg ik nog grappend bij de ontmoeting met de 'musher'. Hij maalt er niet om. "We kennen elkaar allemaal hier in het dal. We moeten toch ergens van leven nietwaar? Dit is mijn business, het is zo." 

Wandelen met de honden

Qimmiq Aventure heeft hij zijn business genoemd, dat simpelweg 'hond' betekent in het Inuït. In de winter organiseert hij sledehondentochten met toeristen, drie tochten per dag, 35 honden per run. Ik heb het al een paar keer mogen ervaren en weet dat het geen sinecure is om achter op zo'n slee te staan en de boel te mennen, onderwijl bochten nemend, bomen ontwijkend, etcetera. Dat is het ook, geeft hij grif toe, maar het verdient hem goed de kost en hij wil nu eenmaal niet anders. Om de honden in de zomer ook nog het nodige vertier te geven, kun je als toerist met ze wandelen. 

Maar eerst borstelen...

Hij heeft er al een aantal geselecteerd die - apart van de rest die ieder aan een ketting bij hun eigen hok op het grote weiland zitten - naast elkaar luid blaffend aan een lijn zitten. Ze weten wat er gaat komen en hebben er onnoemelijk veel zin in. Elk van ons krijgt een hond toegewezen en moet als eerste contact maken door het dier te borstelen. Er zijn huskies en jachthonden. Traditioneel verwacht je louter huskies, maar bij races met de slede zijn de jachthonden twee keer zo snel legt hij uit. "Die willen alleen maar gaan", vertelt Gerard, "dat is anders dan bij de huskies, die zijn gewoon slimmer." 

Leuk familie-uitje

Als we klaar zijn met de ontmoeting hijsen we ons in een harnas dat om je middel gaat en wordt er een lijn van een meter of drie/vier aan de voorkant bevestigd. Hond eraan en gaan. Je wordt letterlijk voortgetrokken. We liepen zes kilometer door het fraaie dal en hadden een heerlijke actieve ochtend. Leuk om met de familie te doen en als je meer wilt: Gerard organiseert ook nog andere activiteiten met de honden gedurende de zomer. 

Dé kaas van de Jura

Als er iets is waar de regio om bekend staat is het wel de Comté kaas. Maar liefst 2400 boerderijen leveren de melk aan een van de veertien fabrieken in het gebied voor de verwerking ervan tot de bekende en voor de Fransen zelf een van de populairste kazen. Voor 40 kilo is 400 liter nodig, dat het resultaat is van een dagje draaien in een enorm bad. De kaas wordt dan in een ronde vorm gegoten en een maandje te rusten gelegd, om daarna in een speciale kelder nog enkele maanden te rijpen. De smaak word bepaald door uit welke gebiedje in de Jura de melk van de koeien komt en welke grassoort ze eten. 

Kaas proeven hoort erbij

Bij het proeven van een negen maanden oude Comté en een 15 maanden oude, blijkt dat je niet aan de kleur de ouderdom kunt zien, maar de dikte van de korst. De kaas smaakt lekker met een blond biertje erbij of met een Savignan, een frisse witte wijn. Poligny is zo'n beetje de Comté-hoofdstad van de streek omdat hier vijf van de veertien kaasfabrieken zijn gevestigd. En je vindt er Maison Comté, een interactief museum waar je alles leert over de kaas en de achtergond. Bezoek je de Fromagerie Chezery-Forens dan kun je ook nog de Bleu de Gex proeven, dat slechts op vier plekken in de Jura wordt geproduceerd en veelal in de winter wordt genuttigd. 

Hier liepen de Dino's! 

Afsluiten doen we bij Dinoplagne. Huh? Dino's hier? Dat zou overigens helemaal niet zo gek zijn, want ze zaten toch overal? Maar wat ze hier hebben gevonden zijn geen botten of complete skeletten, maar een trail waar de dinosauriërs destijds liepen, de langste ter wereld. 115 pootafdrukken hebben ze gevonden op de berghelling en het gloednieuwe Dinoplagne is er omheen gebouwd en vertelt je alles over die geschiedenis op het wandelpad naar boven naar de voetstappen toe. 

Levensecht met de vr-bril

Zo'n beetje halverwege het pad met borden vol wetenswaardigheden en kunstvoorwerpen, kun je met een vr-bril op beleven hoe het in die tijd was. Het leek wel de Bahama's hier, zo mooi was het met palmen, blauw water en wit zand. En naast tal van andere dino's die pesterig vlak langs je scheren of lopen ontmoet je uiteindelijk de Sauropod van wie de afdrukken zijn. Acht meter hoog, 30 meter lang en 40 ton zwaar. Z'n enorme staart scheert vlak over je hoofd en z'n gigantische poten komen net naast je op de grond. 

Enorme afdrukken

Een mooi opwarmertje voordat je eenmaal boven op de heuvel onder een enorm afdak de echte pootafdrukken ziet waar je via houten loopbruggen overheen loopt. Je ziet er overigens maar 15 meter van, want de rest ligt nog ter preservatie onder de aarde en wordt gemarkeerd door grote genummerde stenen waardoor je exact ziet hoe de route destijds heuvelafwaarts is geweest. Een machtig gezicht en eenmaal klaar mag je bij de entree in een enorme berg rotspuin zelf op zoek gaan naar fossielen. Ook een top-uitje dus. 

Boeiende regio

Al met al is de Jura een boeiende regio waar jij en je familie zeker niet zullen vervelen tijdens je zomervakantie.