NederlandFietsen langs de bollenvelden

Ieder voorjaar lonken de bollenvelden in bloei. Als fietser geniet je niet alleen van de kleurenpracht van de natuurlijke tapijten, maar ook je reukorgaan raakt aangenaam geprikkeld. Vooral hyacinten ruik je al op afstand. De koning der voorjaarsbloemen is echter de tulp. Vanuit heel de wereld komt men naar Nederland om deze bloemenzeeën te bewonderen. Het is aanschuiven in de file door de traditionele Bollenstreek rond Lisse, maar verreweg de meeste bollenvelden zijn te vinden in de kop van Noord-Holland. Voor mij aanleiding genoeg voor een fietstocht vanuit het knusse stadje Schagen.

Startpunt Schagen 

Dominant priemt de Grote Kerk met de sierlijke toren boven de kneuterige huisjes op de Markt van Schagen. Het godshuis met bijna de afmetingen van een kathedraal oogt veel ouder. Toch is de hervormde kerk pas uit 1895, nadat een brand de voorganger in de as had gelegd.

Geliefd: stolpboerderij

Een slingerweggetje op een dijk brengt ons naar Sint-Maarten. De eerste stolpboerderij dient zich aan. Noord-Holland staat er vol mee. Een boerderij met alles onder kap. Boven het woonhuis en het stallengedeelte toornt de punt van een gigantische zolder om het hooi en de wintervoorraad op te slaan. Tegenwoordig geliefd als woonhuis. Oude boerderijen worden bijna geheel gestript om dienst te doen als woonstede.

Opmerkelijke bruggen

De stolpboerderij stimuleerde beeldende kunstenares Joke Zaal in 1997 tot haar ontwerp van de Stolp in Sint-Maartensbrug. Het skelet van de kenmerkende boerderij fungeert als voetgangersbrug over de Groote Sloot, maar ook als uitzicht over de polder die in dat jaar precies 500 jaar geleden was drooggemalen.
 Ook opmerkelijk is de brug over het Noordhollandsch Kanaal bij Sint-Maartensvlotbrug, zoals de naam al aangeeft: een vlotbrug, die op het water drijft. Als een schip nadert, gaat de oprit omhoog en wordt het middendeel onder de oprit getrokken.

Eindelijk: de bollenvelden

Aan deze oever van het kanaal ontwaren we de bollenvelden in volle glorie met als achtergrond de duinenrij. De bloemen staan niet alleen keurig op rijtjes in het veld, maar in natuurgebied Het Wildrijk bloeit begin mei tussen de bomen een waar paars tapijt van wilde hyacinten. Ooit was Het Wildrijk een buitenplaats van rijke Amsterdamse kooplieden, die veel voor de ontwikkeling van de noordkop gedaan hebben. 

Koning onder de bollentelers

Onze blik valt om een man met een aantekenblokje op zijn hurken tussen een bed narcissen. De man nodigt ons uit om op zijn erf te komen. Het blijkt de bekende bollenteler Carlos van der Veek te zijn. Ook wel bekend als de narcissenkoning. Van der Veek komt uit een oud geslacht van bollentelers met de wortels in de omgeving van Lisse. Bollen telen was een familiegelegenheid, maar de gezinnen waren groot. Niet voor alle kinderen was plaats in het bedrijf. De vraag naar bollen nam wereldwijd toe. Dus weken kinderen van bollentelers uit van de traditionele Bollenstreek naar de kop van Noord-Holland waar ruimte genoeg was.

Avonturen in Land van Fluwel

Carlos leidt ons rond door zijn proeftuin, de kraamkamer van menig nieuw narcissenras. De bollenteler is er trots op, want zijn speurtocht gaat over de hele wereld. “Kijk nu deze mini-narcisjes. Ik heb ze gekruist met wilde narcissen uit Spanje en Marokko. Even wat stuifmeel op het stampertje en zie het resultaat.” 
Op zijn erf staat een grote windmolen. Vaak verzet de agrarische sector zich tegen deze reusachtige bouwwerken, maar Carlos van der Veek heeft juist alles uit de kast moeten halen om de molen op zijn land te krijgen: “Boeren zijn veel meer met milieu bezig dan vaak wordt voorgespiegeld”, aldus Van der Veek. 
Samen met zijn broer voert hij de bedrijfsnaam Fluwel. Zijn broer exploiteert het Avonturenpark Land van Fluwel. Ook leuk voor kinderen. Een uitkijktoren biedt ons uitzicht over de bollenvelden, maar kleintjes glijden gierend naar beneden. Een audiotour neemt ons meer op de lange weg van de oorspong van de tulp vanaf de Himalaya naar de hedendaagse kwekerij.

Bollenvelden vanuit een skybox

Bij Petten duiken we even het duingebied in. Onze banden knisperen op het schelpenpad. Duin op duin af betekent even flink in de pedalen en vervolgens naar beneden zoeven. Voorbij Callantsoog komen we in een soort langgerekte skybox op de rand van de duinenrij met beneden ons de bollenvelden. Niet alle velden zijn in gebruik. Deskundige Carlos legde eerder uit dat velden af en toe een sabbatical, een rustjaar nodig hebben. Ook staan velden onder water om ziektekiemen te doden. 
Naast ons staat boven op de duin de Grote Kaap. De vuurtoren is pas uit 1985. De duinenrij is hier smal. We staan zo op een rustig stuk strand.

Via Julianadorp en Anna Paulowna

We dalen af Julianadorp in. Het fietspad voert ons door een groene strook van het ruim opgezette dorp. 
Noorderhaven lijkt op een normale woonwijk, maar we fietsen door een woongemeenschap voor mensen met een beperking. Een pontje brengt ons naar de overzijde van het Noordhollandsch Kanaal. De plaats Anna Paulowna is vernoemd naar de echtgenote van Koning Willem II, die uit Rusland kwam. De Anna Paulownapolder is pas in 1846 drooggemalen. Er werden tuinders uit Gelderland aangetrokken, maar deze konden niets op de zilte grond. De bollentelers wisten er wel raad mee. In 1910 begon de grote invasie en dat bleek een schot in de roos.

Mini-Keukenhof bij het Polderhuis

De tuin van het voormalige Polderhuis is een mini-Keukenhof. Bollentelers in ruste zorgen voor een prachtige compositie van bloemenpracht. De toegang tot deze bloementuin is gratis. In het monumentale Polderhuis woont oud-bollenteler Frans van Lierop.

Terug naar het beginpunt

Het brede water van het Hooge Oude Veer ligt inderdaad hoog. Vogels nestelen zich veilig tussen de rietkragen. We fietsen beneden langs naar de ophaalbrug bij Oudesluis. Molens ontbreken niet in dit oer-Hollandse landschap.
 De bollen dienen zich weer aan. ’t Zand noemt zich bloemendorp. Het carillon laat vanuit de kerktoren vrolijk het toepasselijke deuntje bloem, bloem, bloem, bloem over de velden klinken. Ook ’t Zand heeft een vlotbrug.
 Op het fraaie fietspad vanaf Schagerbrug geven de torens van Schagen aan dat we de goede kant uit gaan: richting het terras op de Markt.

Terug naar verleden in Schagen

Schagen is een leuk stadje om te verblijven. Het Westfriese plaatsje stond in de wijde omgeving bekend om de veemarkt. Naar de markt gaan betekende een feestelijk dagje uit. De talloze kroegen op de Markt deden goede zaken. Normaal is op de donderdagen in het seizoen de Westfriese folkloredag, waar oude tijden herleven met rijtuigen vol mensen in traditionele klederdracht. Het boerderij- en rijtuigenmuseum brengt je terug naar Schagen in het verleden.