ItaliëTip: op enosafari in Umbrië
Aperitief in Umbrië
De route naar de bestemming is eigenlijk op zich al de moeite waard. De weg vanaf onze uitvalsbasis Camping Punta Navaccia in Tuoro sul Trasimeno brengt ons door een glooiend en vooral groen landschap en langs Perugia en Assisi. Om de zoveel kilometer wordt het uitzicht weer verfraaid met een historisch dorp boven op een heuveltop. Montefalco is zo’n dorpje en behoort tot de mooiste van Italië. Montefalco wordt ook wel ‘Ringhiera dell’Umbria' genoemd, letterlijk: ringmuur van Umbrië. Je vindt hier onder andere de kerk van San Francesco waar wereldberoemde fresco’s van Benito Gozzoli zijn te bewonderen.
Antipasti in Umbrië
Net buiten Montefalco ligt Azienda Agraria Brunozzi. We parkeren de auto voor de deur van het mooie gebouw waarin de familie het bedrijf runt. Het gebouw doet naast productiehuis, opslag en proeverij ook dienst als winkeltje. Eigenaar Giorgio en zijn moeder vangen ons persoonlijk op. Wat bij aankomst direct opvalt, is de rust en het weidse uitzicht op de wijngaard en omliggende omgeving. We gaan vandaag op safari, enosafari om precies te zijn. Dat is een vertrouwde (wijn)proeverij, maar dan op een nieuwe en uitdagende manier ingevuld.
- Azienda Agraria Brunozzi.
Intermezzo in Umbrië
Na een korte introductie stappen we spoedig in Giorgio’s Jeep en rijden we al vrij vlot door dichtbegroeide struiken en langs zeer oude olijfbomen. Het is dat Giorgio onverstoord informatie over het terrein blijft geven terwijl hij lustig het stuur een ruk naar links en dan weer naar rechts geeft, waardoor je weet dat hij hier eerder heeft gereden, maar voor een gast is hier geen pad te ontdekken, laat staan een weg. Al gauw rijden we op een meer open stuk en stoppen we bij de eerste ranken met druiven. Op het landgoed worden diverse soorten druiven verbouwd en Giorgio laat van dichtbij het verschil zien tussen de soorten.
Terug in de auto verhoogt Giorgio de spanning door van tijd tot tijd onverwacht een pad in te duiken waarna we de ene keer met volle vaart richting rivier stuiven en de volgende keer een redelijke klim terug naar boven maken. Giorgio doet dat met een mooie combinatie tussen actie en controle waardoor het een enerverende ervaring is zonder op enig moment gevaarlijk te zijn.
- Welke smaken haal jij uit deze wijn, Peter?
Rons tipEen kort gidsje naar de betekenis van classificaties van Italiaanse wijnen:
Vino da tavola is over het algemeen een simpele en dus goedkope tafelwijn. Een slobbertje zeg maar, voor lokaal gebruik en zeker niet voor de export.
Met de IGT – Indicazione Geografica Tipica, wordt het al wat beter. De kwaliteit stijgt iets uit boven die van de tafelwijnen, maar het houdt nog steeds niet over. Over het algemeen jonge wijnen.
De Denominazione di Origine Controllata (DOC) is geproduceerd onder strikte voorwaarden. Alweer beter dan de IGT, maar zeker nog te veroorloven.
En dan is er de Denominazione di Origine Controllata e Garantita (DOCG). De hoogste kwaliteitsstandaard in Italië en dientengevolge ook zo geproduceerd. En zulke wijn komt met een prijskaartje.
Primo in Umbrië
Na de safari is de toer nog niet ten einde, voor de echte fijnproevers begint het eno-gedeelte nu eigenlijk pas echt. We gaan de verschillende soorten wijn die hier worden geproduceerd proeven. We starten de proeverij met de Grechetto. Dit is een stevige wit waarbij je naast citrusvruchten een vleug brem proeft. Al met al een hele bijzondere witte wijn waarbij je dient te eten. En daaraan heeft Giorgio gedacht. Diverse soorten salami en ham worden ons door zijn moeder voorgeschoteld en begeleiden het proeven samen met brood, olijfolie en olijfjes. Na het wit is het de beurt aan het plaatselijke rood, de Montefalco Rosso. Dit is een blend van Sagrantino, Sangiovese, Cabernet Sauvignon, Merlot en Barbera. Een lekkere rode wijn die goed smaakt bij de voorgeschotelde hapjes.
Secondo in Umbrië
Na de Rosso proeven wij zijn grote broer, de Sagrantino di Montefalco DOCG. Deze wijn staat ook wel bekend als de ‘Umbrische Barolo’. De Barolo uit Piemonte wordt de koning van de wijnen genoemd. Het is een complexe en vooral prijzige wijn waarvoor je echt even goed moet gaan zitten en dan vooral met een goed bord eten. Deze broer uit Umbrië, de Sagrantino, is pas in de jaren ‘80 ontstaan als ‘droge wijn’ (niet versterkte wijn). Voor die tijd werd van de Sagrantino druif alleen zoete miswijn gemaakt (sacro betekent heilig). De wijn is sinds 1992 een DOCG, de meest strikte appellatie van Italië. De wijn moet voor honderd procent gemaakt zijn van Sagrantino druiven en moet minimaal dertig maanden rijpen waarvan minimaal twaalf maanden op hout. De Sagrantino di Montefalco is een redelijk exclusieve wijn. Er zijn maar 89 producenten die samen 670 hectare bezitten.
Dit een echte eetwijn en nu wordt ons duidelijk waarom Giorgio bij terugkomst van de safari de barbecue al had aangestoken. Wij proeven de Sagrantino met een stuk porcaccia, varkensvlees geroosterd op olijfhout uit eigen boomgaard.
- Het houtskool van olijfbomen geeft de Porcaccia een eigen smaak.
- Giorgio schenkt als laatste Sagrantino di Montefalco Passito DOCG in.
- We nemen afscheid van Giorgio en zijn moeder.
Dolce in Umbrië
Langzamerhand begint de avond echt te vallen, de zon zakt langzaam achter de heuvels en toont de omgeving in al zijn glorie. Dit prachtige ‘golden hour’ luidt het einde van de dag in, maar nog niet van onze Enosafari. Ter afscheid nuttigen we namelijk eerst nog een dessertwijn met caffe espresso en tozzetti. Dit is de Umbrische Cantuccini, die net iets zachter is dan de Toscaanse koffiekoekjes. Het zal te maken hebben met de omgeving, de Italiaanse zwoele zomeravond, het avontuur en de culinaire ervaring, maar wat een geweldige safari was dit. Ik ben verkocht!
Wil je dit culinaire avontuur ook beleven? Dit uitgebreide programma kost maar € 30,- per persoon.
