Verenigde StatenNoord-Carolina: route vol rust, ruimte en vrijheid

Het populairste nationale park van de Verenigde Staten is niet Yosemite, de Grand Canyon of Yellowstone. Sterker nog, het ligt er niet eens in de buurt. Afgelopen jaar mocht de Blue Ridge Parkway, de panoramische weg van Virginia naar Noord-Carolina, bijna 17 miljoen bezoekers verwelkomen – meer dan die drie andere parken bij elkaar. Als je van mooie vergezichten houdt, graag gezellige dorpjes bezoekt en het ook leuk vindt wat geschiedenis op te snuiven, dan ben je hier helemaal op je plek.

Schitterende panorama's

De Blue Ridge Parkway, die begint bij Waynesboro in Virginia, op zo’n twee uur rijden van Washington D.C., verbindt Shenandoah National Park met de Great Smoky Mountains in Noord-Carolina. De tussenliggende 750 kilometers asfalt voeren langs schitterende panorama’s, omdat de weg grotendeels de kammen van de Appalachen volgt. De weg is in de jaren dertig, deels als werkgelegenheidsproject na de Grote Depressie, speciaal aangelegd voor dagjesmensen en toeristen: de route meandert langs rustieke meertjes, pittoreske dorpjes, historische slagvelden en indrukwekkende rotspartijen.

In alle seizoenen mooi! 

De maximumsnelheid is 75 kilometer per uur en je tuft daarmee tot hoogtes van wel 1800 meter, met bijpassende weersomstandigheden. De Amerikanen zijn zuinig op hun ‘national treasure’: zodra sneeuw en ijs dreigen, worden hele stukken afgesloten om zowel het asfalt als de automobilist te beschermen. In het vroege voorjaar kan het in de bergen immers nog aardig koud zijn: wij waren er in april en toen sneeuwde het zelfs. Het maakt voor het natuurschoon niet uit: het stuk Blue Ridge Parkway in de bergen van Noord-Carolina is in alle seizoenen een lust voor het oog.

Hiken op Grandfather Mountain

Jawel, er is ook een grootmoederberg, maar die is net iets lager. In de film Forrest Gump zie je Tom Hanks een berg oprennen: dat is Grandfather Mountain, met ruim 1800 meter een van de hoogste toppen van de Blue Ridge. Fotograaf Hugh Morton erfde de berg in 1952 van zijn grootvader en maakte er een publiek toegankelijk natuurreservaat van, inclusief kleine dierentuin (met zwarte beren, poema’s en de iconische bald eagle – de Amerikaanse zeearend), vele hiking trails en de beroemde Mile High Swinging Bridge, die door de stevige winden op grote hoogte zijn naam geregeld eer aan doet. Geweldige wandelingen en uitzichten – als je er tenminste niet bent als er net een wolk op de berg is neergedaald.

Winkelen in Blowing Rock

In Noord-Carolina kunnen de zomers flink warm zijn, reden waarom mensen graag de bergen opzoeken. Het bergdorpje Blowing Rock dankt er zijn populariteit aan: het is kleinschalig, gezellig, telt talloze winkeltjes en barretjes en het wordt er nooit warmer dan 26 graden. Het is genoemd naar de Blowing Rock, een overhangende rotspartij waar de winden uit het dal omhoog lijken te blazen. Bestel een kopje koffie bij de Camp Coffee Roasters, naast de verrukkelijke outdoorwinkel Footsloggers, en kuier rustig door Main Street, langs het park en de vele restaurantjes en arts & crafts-winkeltjes. Vergeet ook BRAHM niet, het Blowing Rock Arts & History Museum, dat prachtige lokale kunst exposeert.

Schieten op Chetola Sporting Reserve

Amerikanen zijn uiterst relaxed, zeker in het zuiden: je wordt overal hartelijk verwelkomd, iedereen heeft tijd voor een gezellig babbeltje. Ook de Harley Davidsons, grote pick-uptrucks en baseballpetten ga je beter snappen als je ze steeds om je heen ziet, met al die aardige mensen erop, erin of eronder. En dat geldt zelfs voor het schieten. Met vuurwapens. En echte kogels – wel op een officiële schietbaan, natuurlijk.

Het vizier hielp...

De sportieve uitdaging een doel in de verte te raken blijkt universeel: het zijn populaire uitjes. Zo gaven ze op het Chetola Sporting Reserve in Blowing Rock zelfs een onwetende reisjournalist uit Nederland een heuse AR-15 in handen, waarmee hij op 200 meter de kleinste schoteltjes nog wist te raken. Dat dat vooral aan de precisie van het vizier lag, werd pijnlijk duidelijk toen er met pijl en boog moest worden geschoten op een veel groter doelwit op nog geen twintig meter afstand.

Schieten als uitje

Gelukkig blonk Grayson, onze jonge, roodharige instructeur, uit in positieve feedback: “Beautiful!”, “You’re on it!”, “You’re shooting!” en bij het kleiduivenschieten: “Yep, that’s a dead bird!” Een lekker potje schieten en dodelijk geweld: je begint opeens te begrijpen waarom Amerikanen dat als twee volstrekt losstaande zaken zien.

Genieten op Cataloochee Ranch

Wat verder richting de grens met Tennessee, in de Smokey Mountains, ligt de Cataloochee Ranch, wat in de taal van de Cherokees staat voor ‘golf na golf’. En zo ziet het heuvellandschap er hier ook uit: na elke top doemt weer een volgende op. Deze paardenranch biedt luxueuze cabins met geweldig uitzicht over de nabijgelegen Maggie Valley, een prachtig restaurant met de verrukkelijkste wijnen en, vooral, volop buitenactiviteiten: een avonturenpark, spa & wellness, vissen in de rivier en in de winter zelfs skiën op de naastgelegen berg.

Rust, ruimte en vrijheid

Wij kozen voor een rustig middagje paardrijden, met gelukkig een paar makke merries voor de beginnende ruiters. Via een slingerpad door bos en langs mooie velden gingen we tot het hoogste punt van de ranch, waarvandaan het niet moeilijk is te zien waarom mensen van heinde en verre komen om hier te ontspannen. Je hoort niets anders dan de zachte bries; geen auto’s, geen vliegtuigen, niets – je zou er nooit meer weg willen. “Take as long as you like, darlin’. We’re on mountain time up here.”

Mountain cats mishandelen in de modder

De bergen van Noord-Carolina bestaan voor een groot gedeelte uit wat de Amerikanen ‘rugged terrain’ noemen. In de bossen is het fijn hiken, mountainbiken of vogels spotten, maar de beperkte begaanbaarheid ervan betekent dat mindervaliden deze genoegens allemaal niet of nauwelijks kunnen smaken. Bij Sky Valley Zip Tours, vlakbij Blowing Rock, hebben ze daar iets op bedacht: ze hebben elektrische wagentjes ontworpen, die vierwielaandrijving hebben en niet kunnen omkieperen. Ze worden ‘mountain cats’ genoemd en alles wordt met de handen bediend, dus iedereen kan over de hobbelige bergpaden crossen. Omdat je ook door modderpoelen en kleine riviertjes rijdt, word je eerst flink ingepakt – vandaar ook hun slogan ‘Don’t worry, get muddy!’ En terwijl je de kronkelige route door het bos overwint, hoor je af en toe boven een zipliner langszoeven – ook al een activiteit waaraan mindervaliden prima kunnen meedoen.

Motorsmullen bij Wheels Through Time

Een beschaafdere vorm van transport – of in elk geval een minder modderige – wordt gevierd in het Wheels Through Time Museum in Maggie Valley, waar ze uitsluitend klassieke Amerikaanse motoren – en een enkele auto – tentoonstellen. ‘The museum that runs’ staat overal te lezen en dat is ook zo: elk van de ruim 350 motoren in het museum rijdt nog. En dan gaat het niet alleen over Harley Davidsons of Indians, maar ook over oude merken als Henderson, Pope, Excelsior, Yale, Crocker, Flying Merkel en, de zeldzaamste van allemaal, Traub. Als je het motorgeluid wilt horen, dan vraag je simpelweg of een van de rondleiders het beestje even wil starten. En als zo’n oude knalpot tot leven komt, houden alle rondleiders stil: praten heeft geen zin met dat overweldigende motorlawaai. Een heerlijk middagje smullen voor motorliefhebbers, dus. En de rest kan lekker genieten van een zonnetje op het grote terras.

Indianenverhalen bij Cherokee Nation

Een absolute aanrader is een bezoek aan het stadje Cherokee, de hoofdstad van de Eastern Band of Cherokee Indians. Het woord ‘indian’ is hier bepaald geen besmette term, overal hangen vrolijke uithangborden voor ‘indian art’ en ‘indian jewelry’. Het plaatselijke museum vertelt je alles over de geschiedenis van de Cherokee-indianen, die in hun ‘nation’ volgens hun eigen wetten en gebruiken kunnen leven. Zo mogen zij er, in tegenstelling tot de rest van de staat Noord-Carolina, casino’s exploiteren. De winsten ervan komen ten goede aan de lokale bevolking: zo krijgt elke jongere van de Cherokee-stam voldoende geld om te kunnen gaan studeren. In de omgeving van Cherokee kun je volop vissen en hiken en in de schemering komen de elanden tot vlak aan de weg – voorzichtig rijden dus en houd de camera in de aanslag. Een mooie tour langs bijzondere plekken in deze Cherokee Nation boek je bij Scenic Tours and Adventures, waar gids Bryan graag een mopje voor je zal zingen in de taal van de Cherokee.

4x dineren op hoog niveau

Noord-Carolina biedt dus meer dan genoeg mogelijkheden om te genieten van the great outdoors, maar hoe zit het met de inwendige mens? Ook op dat gebied zul je in dit gebied de grote stad geen seconde missen: het blijkt dat de bergbewoners in de Appalachen uitmuntende chefs zijn. Vier tips voor een smakelijk maal op een dag vol actie.

Chetola Resort: Timberlake’s Restaurant

Op wandelafstand van downtown Blowing Rock ligt Chetola Resort, ooit het eigendom van J. Luther Snyder, de ‘Coca-Cola King of the Carolinas’. In het voormalige landhuis zit nu Timberlake’s Restaurant, genoemd naar de lokaal zeer bekende schilder Bob Timberlake, wiens werken de muren sieren en zijn favoriete gerechten de menukaart. Wie het waagt voor de fameuze Tomahawk-ribeye te gaan, kan maar beter meteen een van de fraaie kamers in het hotel boeken, want de daaropvolgende nachtrust zal lang en diep zijn – met kans op winterslaap. Chetola is niet voor niets het Cherokee-woord voor ‘oase van rust’.

The Best Cellar

Dit restaurant zat oorspronkelijk in een kelder aan Blowing Rocks Main Street, waar soep, broodjes én boeken werden verkocht – vandaar de woordgrap in de naam. Inmiddels is het onderdeel van The Inn at Ragged Gardens, waar je in een intieme wijnkelder kunt genieten van verse visgerechten – zoals de lokale trots ‘mountain trout almondine’ – of een op de tong smeltende wagyusteak. Zorg dat je op vrijdag komt, want van mei tot september is er elke week van 17.30 tot 20.30 uur livemuziek in de tuin. Cocktail erbij en relaxen maar.

Social on Main

Ook het ontbijt is een sociale aangelegenheid in Noord-Carolina: om zeven uur ’s ochtends zit lunchroom Social on Main in Blowing Rock al helemaal vol. En ze doen hun naam eer aan: hier geen gapende zwijgers, maar keuvelende buurtbewoners, ondernemers, werklui en toeristen, dwars door elkaar. Je kunt best een bakje yoghurt krijgen, maar dan ben je een uitzondering: breakfast burrito’s en ‘loaded hashbrown bowls’ vliegen je om de oren. De specialiteiten op de kaart zijn allemaal vernoemd naar markante bewoners van Blowing Rock en omgeving, zoals The Harold Triplett: een country fried steak met jus, spek en naar keuze aardappelen, toast of gruttenpap. Daar kom je de dag in de bergen wel mee door.

Cataloochee Ranch: Restaurant Switchback

Na zo’n dag vol buitenactiviteiten heb je wel weer een maaltje verdiend. Bij Cataloochee Ranch hebben ze dat begrip iets opgerekt: in hun restaurant Switchback, de lokale term voor een haarspeldbocht, word je getrakteerd op een heerlijk diner in een prachtige oude houten schuur. Bij nadere inspectie blijkt de schuur gloednieuw te zijn en het menu ook: chef Jeb Aldrich verzorgt een mooie mix van lokale specialiteiten en Franse klassiekers, allemaal bereid met verse ingrediënten uit de streek. ‘Grounded luxury’ noemen ze het: in een gezellige en ontspannen ambiance eet je het beste wat de streek te bieden heeft. En dat allemaal met een geweldig uitzicht. Het leven in de bergen van Noord-Carolina is zo beroerd nog niet.