Doen in Dallas

Dallas heeft 15 biljoen (!) dollar uitgetrokken om de wijken naar elkaar toe te trekken en zo toch één Dallas te creëren. Dat benadrukt mijn gids bij elke straathoek, van alles wat ze aanwijst kan ze precies vertellen hoeveel het heeft gekost. En hoe groot, bekend of gewaardeerd het is. Ik hoorde haar zelfs zeggen dat een gebouw het op 19 na grootste gebouw van Amerika is. Ja, dan ben je wel écht ergens. Ga je naar Dallas, dan is het nabijgelegen Fort Worth ook een aanrader.

Dallas Arts District

Als je van architectuur houdt, is de wereldberoemde skyline – misschien wel de bekendste of op een na bekendste ter wereld – een traktatie. Maar waar is de sfeer? Die vind ik in de buitenwijken die nu dus voor 15 biljoen dollar bij elkaar worden getrokken. Voor museumliefhebbers kan in het Dallas Arts District de lol niet op. Hier zijn de verschillende musea bijna ópgestapeld. Ik kies voor het Perot Museum of Nature & Science, een indrukwekkend museum met de combinatie natuur en wetenschap waar je vooral veel kunt doen, beleven en leren.

Perot Museum of Nature & Science in Dallas Arts District.

Rons tip

Het Dallas Symphony Orchestra staat te boek als een van de beste ter wereld. En dat is niet voor niks. Want op de bok niemand minder dan Jaap van Zweden. Onze landgenoot dirigeert het orkest regelmatig naar grote hoogten. Mocht je in Dalas zijn probeer dan zeker een uitvoering mee te pakken. Het orkest resideert in het Meyerson Symphony Center in het Arts District. Kijk op hun website (https://www.mydso.com) voor tickets.

1 park, 1 Dallas

Het Klyde Warren Park is over de snelweg heen gebouwd om de wijken met elkaar te verbinden. Had ik al gezegd hoeveel dit kost? Het is leuk, relaxed, mooi onderhouden en je kunt er van alles doen. Van tafeltennissen tot een boek lezen uit een mini-buitenbibliotheekje of zelfs een potje putten, want er is een hole. En bij de ingang tref ik een kodakmoment dat ik niet kan laten schieten. Everything is big in Texas.

Everything is big in Texas

Het Klyde Warren Park verbindt de buitenwijk met het centrum van Dallas.

Een welkome smalle strook groen tussen het centrum en de buitenwijken van Dallas.

In het Klyde Warren Park hoef je je niet te vervelen.

Het Dallas van President Kennedy

Waar was jij toen president Kennedy werd vermoord? Dallas staat om veel bekend, maar in 1963 zorgde Lee Harvey Oswald er persoonlijk voor dat niemand de oliestad ooit nog zou vergeten. Het gebouw van waaruit hij president John F. Kennedy doodschoot fungeert nu als het Sixth Floor Museum. Op de weg pal voor het museum markeren drie witte kruisen de plekken waar de schoten hun doel hebben geraakt. Mijn gids kan het net iets te levendig vertellen: “And that last X marks the bullet that blew his head off.”

Het Sixth Floor Museum.

Vanuit dit raam (die open staat) schoot Lee Harvey Oswald president John F. Kennedy dood.

Het kruis op de weg geeft aan waar president John F. Kennedy is geraakt.

De weg is nog steeds een drukke doorgaande weg, maar toeristen kunnen het niet laten de kruis te fotograferen.

Netjes vanaf de stoep gefotografeerd.

Kennedy memorial monument

Ik zie weer een fotomoment aankomen en stap de stoep af. Paniekerig grijpt de gids me bij mijn kladden. Het is nog steeds een drukke doorgaande weg. Ik vraag me af hoeveel toeristen er al zijn aangereden, want iedereen wil toch foto’s van die kruisen maken? Ik durf het niet te vragen, bang voor weer zo’n levendige omschrijving. Even verderop staat het monument om de president te eren. Een vierkant gebouw zonder dak. Als je omhoog kijkt, kijk je naar de hemel, naar de president. Ik ben hier te nuchter voor, maar maak toch zinloze foto’s van de lucht. Want ja, ik ben er nu toch.

De hemel vanaf John F. Kennedy Memorial Plaza.

John F Kennedy Memorial Plaza.

John F Kennedy Memorial Plaza.

John F. Kennedy Memorial Plaza.

Presidential Library

Elke Amerikaanse president krijgt na zijn regeerperiode een eigen museum in zijn geboortestad dat als archief fungeert voor alle papieren, maar dat ook de president eert. De gehele Oval Office wordt gestript en opnieuw in het museum opgebouwd. Je kunt dus zitten op de stoel van de president, of bellen met zijn telefoon. Het moge duidelijk zijn naar welk museum ik ga: de George W. Bush Presidential Library and Museum.

De Amerikaanse bezoekers pinken een traantje weg

De jaren dat Bush jr. aan het roer stond, waren roerig, dus interessant. In de ruimte waar alle gebeurtenissen op en na 9/11 beeldend wordt getoond, pinken de bezoekers een traantje weg. Even verderop ligt het pistool dat Sadam Hoessein bij zich had toen hij werd gepakt. Indrukwekkend. Je wandelt door de hele regeerperiode. En ik bof: er is een tijdelijke expositie met al zijn schilderijen. President én kunstenaar. Mocht ik ooit weer naar de Verenigde Staten gaan, dan zoek ik de dichtstbijzijnde Presidential Library op. Reagan in California, Clinton in Arkansas of Roosevelt in New York. Ik krijg het nog druk.

De Dallas Presidential Library staat grotendeels in het teken van 9/11.

Wrakstukken van de Twin Towers.

President Bush kreeg van over de hele wereld steunbetuigingen.

Het pistool dat Sadam Hoessein bij zich had toen hij werd gepakt.

De telefoon uit de oval office van president Bush.

Cowboy spelen

Ik toef mijn trip aan Texas af met het échte wilde westen-werk in de Wildcatter ranch in Graham, Texas. Voor nog meer vlees. Longhorns die ik ook mag voeren (maar dat durf ik niet…). Paardrijden (durf ik ook niet; ik ben de enige met een helm op en de enige die huilend op het paard zit). Kleiduiven schieten (Tof!). En pijl en boogschieten (Ik krijg het touwtje niet ver genoeg naar achteren getrokken waardoor de pijlen vlak voor mijn voeten landen, overdwars, niet eens met de punt naar beneden. Maar hé, ik heb twee kleiduiven aan flarden geschoten). De ranch – in the middle of nowhere – is fantastisch om het echte cowboyleven te ervaren. Het enige nadeel: Graham ligt droog. Dat bestaat dus nog. In het hele stadje is geen drankje te krijgen. En ik heb dorst.