Verenigde StatenRoadtrip Montana – deel 1: Missoula en Kalispell
Montana laat zich het best bezoeken in september. Dan is het heetste van de zomer er een beetje af. Maar pas op, ik was er in oktober en werd halverwege – ter hoogte van Glacier National Park – compleet verrast door een ijskoud winterwonderland. Bedenk daarom bij al mijn witte foto’s: dit is eigenlijk groen.
Missoula: studentenstad
Je zult het nu nog niet doorhebben, maar deze knusse stad is de grootste en hipste die je tijdens deze roadtip gaat bezoeken. De universiteit is zeer bepalend voor de stad, maar dat kan ook liggen aan het feit dat precies in het weekend dat ik er was het zogenaamde Homecoming footballtoernooi plaatsvond. Daar komen oud-studenten (tot wel 90 jaar oud) van heinde en verre op af.
Missoula: hikes
De stad schurkt tegen Canada aan en heeft zich tegen de indrukwekkende Rockies genesteld. Wie naar de bergen kijkt, ziet verschillende grote letters ( à la IAmsterdam), daar neergezet door scholieren of andere (jeugd)clubs. Ze markeren hikes die voor iedereen vrij toegankelijk zijn. Ik hikete de ‘M’ op Mount Sentinel, een favoriete hike onder de locals. Als je niet zo sportief bent (zoals ik), dan zou ik er wat tijd voor inruimen. Want als je het op je gemak doet, is het goed te doen. Je zigzagt in een soort haarspeldbochten de berg op, dus écht steil wordt het niet. Maar pittig vond ik het stiekem wel. Laat je niet foppen door mensen die zeggen dat het maar 190 meter is. Gelukkig maakte het uitzicht over de complete Missoula-vallei een hoop goed.
Missoula: zaterdagmarkt
Langs Clark Fork River was het op zaterdag een feestje om over de boerenmarkt te lopen. Maar misschien was de live muziek er alleen maar vanwege het Homecoming Weekend. Dat durf ik niet te zeggen. Ook zonder is het de moeite waard er even te gaan wandelen. Het fruit en de groenten zijn kleurrijk en groot en de kooplui zijn in voor een praatje. Wandel bij de brug even naar de oever van de rivier, want in het water is een kunstmatige golf gebouwd: Brennan’s Wave. Er wordt te pas en te onpas dankbaar gebruik van gemaakt door surfers en kanoërs die pardoes koppie onder gaan, dus je kunt je er wel even vermaken. Tip: restaurant Scotty’s Table, pal tegen de markt aan, heeft in het weekend een brunchmenu.
Missoula - Kalispell: National Bison Range
Onderweg naar Kalispell kun je even stoppen bij National Bison Range, in 1908 opgericht omdat de bizon dreigde uit te sterven. Het park is open vanaf zonsopgang en dicht zodra de avond valt. Je kunt kiezen uit drie wildlife drives, op de Red Sleep Mountain Drive (duurt zo’n twee uurtjes) heb je de meeste kans om bizons van dichtbij te zien. Behalve de glooiende heuvels en watertjes, loop je kans er 300 bizons, verschillende soorten herten, antilopen, coyotes en heel veel vogels te spotten. Ik had niet zoveel geluk: ik denk dat ik in de verte een paar bizons heb gezien, maar het kunnen ook grote keien zijn geweest. Ik zag wel een hert, maar toen ik die enthousiast aanwees, zei mijn guide: oh, that’s just a deer.
Missoula - Kalispell: Flathead Lake
Waarschuwing: het hele laatste stuk van Missoula naar Kalispell kom je ogen te kort. Ik wilde bij elke parkeerhaven wel roepen ‘zullen we hier even stoppen?’. Flathead Lake is schitterend, adembenemend en vanaf elke hoek fotogeniek. Het meer is zo groot dat er aan de overkant een ander klimaat heerst. Aan de oost’kust’ groeien reuzenkersen die aan de westelijke kant van het meer nooit zullen groeien. In het midden vind je Wild Horse Island, waar je een dagje naartoe kunt. Heel lang geleden hebben de indianen daar wilde paarden naartoe gebracht en die zijn er nog steeds, hun achter-achter-achterkleinkinderen in ieder geval.
Kalispell: authentiek plaatsje
Kalispell was mijn lievelingsstop tijdens de rondreis. Ik ben geen museumfan en ging met lichte tegenzin naar het Conrad Mansion Museum. Maar. Wat. Was. Dat. Leuk. Lees er hier meer over. In het Hockaday Museum of Art dreigde ik mijn enthousiasme te verliezen, tot de woordvoerder en één van de kunstenaressen het woord nam. Vraag om begeleiding bij de balie! Er was een expositie van Amerikaanse en Canadese schilders die dezelfde plek in Glacier National Park op het doek hadden gebracht. Ze maakten ter plekke een miniatuur en schilderden hem thuis na. Ze vertelde er honderduit over en toen ik een quizje voorstelde (zal ik per schilderij raden of het een Canadees of Amerikaan is?) werd het echt een leuke middag. Heb je ’s avonds nog puf: neem een drankje in Moose’s saloon, compleet met openslaande houten deuren, Amerikaanse muziek en pindadoppen op de grond.
Kalispell: hiken, biken en andere sportiviteiten
Kalispell is zo’n plaatsje dat nét geen ‘klein gat’ is, maar ook geen onpersoonlijke stad. Ik vond het perfect. Gemoedelijk, mooi, gezellig en de mensen hebben er humor. Ik heb hier meer gelachen dan in alle stops bij elkaar opgeteld. Maar genoeg gelachen: ik moest aan de bak. Hiken over de Blacktail Trails aan de rand van Kalispell. Een heerlijke wandeling die nauwelijks naar boven of naar beneden gaat. Het is mooi, maar als je me op die berg had gedropt en had gezegd dat ik in een bos op de Veluwe was, dan had ik je geloofd.
Next stop: Whitefish. Lees verder.